2022

Tentoonstellingen 2022
 

05/02 > 12/03

Paul Gees (BE)
'Yellow is the colour of the day in the morning...when we rise.'
Beelden en werk op papier / sculptures and work on paper

 

      

'Crossing border' (2021)                                                                   'Colateral damage' (2021)
HPL, ash wood and stone, 63 x 37 x 12 cm                                     HPL, ash wood, branch and stone, 99 x 50 x 12,5 cm       

 

           
'Muurvast' (2001)                                                                                         'In between Night and Day’ (2020) 
Blockboard, ash wood and stone, 42,5 x 57 x 12 cm                                  Plywood, ash wood, branch, stone, 33,5 x 37,5 x 14,5 cm


 


Zonder titel / Untitled (1990)
Mixed techniques on paper, 124 x 90 cm - framed
 

Kenmerkend aan de werken van Paul Gees is de verbondenheid met de begrippen spanning en evenwicht.
Deze spanning wordt bekomen door het intensief omgaan met de zwaartekracht, maar kan ook begrepen worden als overdracht van de energie en de inwendige kracht van de natuur op de materie. Zijn beelden zijn omschrijvingen van ruimte.
Ruimte is voor hem ontsnappen aan de traagheid van de materie: hij plaagt de zwaartekracht.


Characteristic of the works of Paul Gees is the connection with the concepts of tension and balance.
This tension is obtained by the intensive use of gravity, but can also be understood as the transfer of energy and the internal force of nature on to matter. His images are descriptions of space.
For him, space is an escape from the inertia of matter: he teases gravity.
 


Overview 1

 


Overview 2


Overview 3

PAS FOUNDATION (BE)
Pasfoundation verzamelt, behoudt en ontsluit kunstwerken van toonaangevende Belgische kunstenaars dankzij de steun van haar partners: bedrijven met een hart voor kunst en/of oprechte aandacht voor maatschappelijk verantwoord ondernemen.
PAS Foundation heeft momenteel ca. 25 werken van Paul Gees in haar colllectie en bracht onlangs weer een bezoek aan de kunstenaar. Over dit bezoek schreef Sylvie Van Dun een mooi artikel dat nu te lezen is op hun website

 Foto: PAS Foundation




Overview 4

 

Ditty Ketting (NL)
'The love of seeing'
Soloshow - schilderijen / paintings



 

 

 


 

            

Untitled # 507 (2021)                                                                                   Untitled # 496 (2021)
Acrylic on linen, 40 x 40 cm                                                                         Acrylic on linen, 40 x 40 cm






Untitled # 477 (2020)
Acrylic on linen, 160 x 160 cm


The love of seeing
In mijn schilderijen zijn kleur en ruimte allesomvattend en wezenlijk.
Met acrylverf schilder ik vlakken en rasters, geen voorstelling maar een compositie van kleuren en lijnen waarbij ik gebruik maak van kleurordeningen en structuren. De vlakken vermengen zich optisch met elkaar, terwijl het raster, dat de vlakken scheidt, de individualiteit van de kleuren benadrukt en ze dynamiek geeft.
Ik hou van de visuele rijkdom van kleuren, de oneindige schakeringen, de veranderlijkheid van kleuren en het feit dat ze, ondanks de wetmatige toepassing, hun vrijheid zoeken en ontsnappen aan het systeem. Ze gaan voor zichzelf spreken.
Mijn grote inspirator is Josef Albers die zich de beperking oplegde kleur als op zichzelf staand motief te kiezen. Het ging hem om de essentie: het tot leven brengen van kleur
‘Kleur bestaat niet op zichzelf. Kleur openbaart zichzelf in dialoog met andere kleuren en komt daardoor tot leven.

The love of seeing
Colour and space play an all-encompassing, fundamental role in my paintings.
I paint fields and grids with acrylics. These images don’t represent anything in particular, but rather are compositions of colours and lines, grounded in specific arrangements of hues and patterns. Placed side by side, the fields blend together in the viewer’s eye, while their arrangement in a grid reinforces the individual character of the constituent colours.
I love colours’ visual richness, their endless gradations, their mutability – and the fact that even when they’ve been systematically ordered, they still manage to seek a way out: break free from the system. They speak in their own voice.
One big source of inspiration for me is Josef Albers, who restricted himself to exploring colour in its own right. Albers was concerned with the essence: bringing colour to life.
‘Colours don’t exist in isolation. Colours reveal themselves in dialogue with other colours – and come to life in the process.'
 

 

            
Untitled # 500 (2021)                                                                         Untitled # 501 (2021)
Acrylic on linen, 40 x 40 x 4 cm                                                         Acrylic on linen, 40 x 40 x 4 cm

 



            
Untitled # 502 (2021)                                                                      Untitled # 503 (2021)
Acrylic on linen, 40 x 40 x 4 cm                                                      Acrylic on linen, 40 x 40 x 4 cm

 

 

07/05 > 18/06

 

Mirjam Hagoort (NL)
'De troost van een tent' / 'The comfort of a tent'
Soloshow - recent works
 

          


 

 

In de schilderijen, tekeningen, riso prints en mixed media werken van Mirjam Hagoort spelen vorm- en kleurcontrasten, ritme en verhoudingen - veelal ontleent aan de stedelijke architectuur-  altijd een belangrijke rol.

In haar recente werken, nu te zien in haar solotentoonstelling in Goes, zijn deze beeldelementen ook onmiskenbaar aanwezig.
Nieuw is dat haar basismateriaal bestaat uit textiel uit haar directe (zeer persoonlijke) omgeving.
Bij het uitruimen van het ouderlijk huis vond zij de vrolijk gestreepte tent die ooit onderdak bood aan de zithoek van het ouderlijk huis. Weggooien was geen optie.
De tent scheurde ze in repen en is nu de basis van alle composities in oranje en groen.
De troost van een tent: weemoed wordt in de kiem gesmoord door lichtvoetig weefsel.
Ook de teruggevonden jas en zomerjurkje waren aanleiding tot nieuwe projecten.
De jas werd met huid en haar gefileerd tot zijn essentie: een plattegrond van verschoten panden.
En vervolgens een geweven landschap van flarden mouw en voering in meer kleuren en knopen dan gedacht.
Het zomerjurkje is nu gesublimeerd tot een exacte rechthoek van opvallend veel structuren en tinten wit.
Schering en inslag, nieuw en oud worden met elkaar verweven.
Het werk wordt zowel persoonlijker als universeler.
 

In the paintings, drawings, riso prints and mixed media works by Mirjam Hagoort, contrasts in form and colour, rhythm and proportions - often derived from urban architecture - always play an important role.

In her recent works, now on display in her solo exhibition in Goes, these visual elements are also unmistakably present.
What is new is that her basic material consists of textiles from her immediate (very personal) surroundings.
When clearing out her parental home, she found the cheerfully striped tent that once accommodated the seating area. Throwing it away was not an option.
She tore the tent into strips and it now forms the basis of all her compositions in orange and green.
The comfort of a tent: melancholy is nipped in the bud by light-footed fabric.
The recovered coat and summer dress also gave rise to new projects.
The coat was filleted with skin and hair to its essence: a map of faded buildings.
And then a woven landscape of shreds of sleeve and lining in more colours and buttons than imagined.
The summer dress has now been sublimated into an exact rectangle of strikingly many structures and shades of white.
Warp and weft, new and old are interwoven.
The work becomes both more personal and more universal.


Untitled 2021-23 (2021)
Tentdoek, draad op spieraam / Tent fabric, wire on stretcher, 36 x 36 cm
 

 

       
Untitled 2021-04 (2021)                                                                                         Untitled 2021-08
Weefsel, katoen, olieverf, gips, bindstrips                                                             Weefsel, katoen, olieverf, plaster
Fabric, cotton, oilpaint, plaster, tiewraps, 20 x 17 cm                                            Fabric, cotton, oilpaint, plaster, 19 x 17 cm



Untitled 2021–17
Weefsel, tentdoek / fabric, tarpaulin, 58 x 65 cm

Untitled 2021–20
Weefsel, tentdoek / fabric, tarpaulin, 58 x 65 cm

 


Untitled 2021-21
Tentdoek, olieverf / tarpaulin, oilpaint, 90 x 75 cm

 

DE JAS / THE COAT

Untitled 2022-02
Weefsel + riem, knopen, ritssluiting / Fabric +Weave, belt, buttons, zip , 205 x 90cm

 

       
 

Haar oude jas, teruggevonden bij het uitruimen van het ouderlijk huis, ontleed, elk deel genummerd, in repen gesneden en daarna vermaakt tot object. Schering en inslag, nieuw en oud met elkaar verweven.

Her old coat, found when clearing out her parents' house, dissected, each part numbered, cut into strips and then made into an object. Warp and weft, new and old intertwined.

 

ZOMERJURK / SUMMER DRESS

     
Untitled R 2021 14/15
 2 Riso prints -framed 38 x 52,5 cm


Untitled 2021-14 (2021) - [ Zomerjurk / Summerdress]
Weefsel, katoen / Fabric, cotton, 125 x 87 cm
 

 


Untitled 2021-15 (2021) - [ Zomerjurk / Summerdress]
Frottage, grafiet, kalkpapier / Frottage, graphite, chalk paper, 130 x 108 cm

 

   
 



            

Untitled 2021-15
Gips, hout, was / plaster, wood, wax, 21.5 x 17.5 cm



 
Untitled 2020-04
Riso print, was, riso print, wax, 12 x 28.8 cm          

 

             

Untitled 2020 rgb02
Weefsel, katoen / fabric, cotton, 24 x 21 cm

 

'De troost van een tent'
Er staat een tent van mistig kalkpapier en behangerslijm rond een mathematisch skelet van bamboestokken middenin het lokaal van Textiel Monumentaal. Misschien zet deze eerste opdracht op de Haagse Academie al meteen de toon. Daarna gaat haar werk in allerlei varianten steeds weer over kortstondig onderdak en sporen van leven.

Al fotograferend, tekenend, schilderend, lijmend, riso-printend, frotterend en wevend ontstaan er bouwsels van papier en textiel, verf en inkt, grafiet en glansgaren, was en glas. Resultaten van nieuwsgierig onderzoek naar een architectuur van verval en wederopbouw, huizig en stads, herbergzaam en onherbergzaam, donker en licht. Altijd weer thuiskomend in ritmes en verhoudingen van de menselijke maat. Abstract en figuratief tegelijk.

Zoals het beeld van dat archetypische woonblok, gefundeerd op een toevallige, maar zeer welkome naad in de stof. Beton brut in een landschap van textiel met print en rafel, gevat in een grid van rode ruiten van een versleten doek. Een zachtgele laag bijenwas houdt alles bij elkaar – zolang als ‘t duurt.

Sinds het weefgetouw in haar atelier staat komen er nieuwe metamorfosen aan het licht. Bewegingen van chaos naar orde en vice versa. Stof wordt draad en draad weer stof.

Zoals die jas om in te wonen, althans toen. Maar nu met huid en haar gefileerd tot zijn essentie: een plattegrond van verschoten panden. Een geweven landschap van flarden mouw en voering in meer kleuren en knopen dan gedacht.
De tand des tijds geeft zij vorm in een nieuw kloppend ritme.
Haar eens opwaaiende zomerjurk in de zonnige achtertuin is nu gesublimeerd tot een exacte rechthoek van opvallend veel structuren en tinten wit.
Zo wordt het werk steeds persoonlijker en daarmee -o paradox- steeds universeler.

De vrolijk gestreepte tent die ooit onderdak bood aan de zithoek van het ouderlijk huis scheurde ze in repen en vormt nu de basis van alle composities in oranje en groen. De troost van een tent: weemoed wordt in de kiem gesmoord door lichtvoetig weefsel.
Verleden en heden hangen keer op keer aan hetzelfde oersterke zijden draadje.
 

'The comfort of a tent'
There is a tent of foggy chalk paper and wallpaper glue around a mathematical skeleton of bamboo sticks in the middle of the Textiel Monumentaal classroom. Perhaps this first commission at The Hague Academy immediately sets the tone. After that, her work, in all its variations, is always about ephemeral shelter and traces of life.

While photographing, drawing, painting, gluing, riso-printing, frottering and weaving, she creates constructions of paper and textile, paint and ink, graphite and glitter, wax and glass. The results of curious research into an architecture of decay and reconstruction, domestic and urban, hospitable and inhospitable, dark and light. Always coming home again in rhythms and proportions of the human scale. Abstract and figurative at the same time.

Like the image of that archetypal residential block, founded on an accidental but very welcome seam in the fabric. Concrete brut in a landscape of textile with print and fray, caught in a grid of red squares of a worn-out cloth. A soft yellow layer of beeswax holds everything together - for as long as it lasts.

Since the loom has been in her studio, new metamorphoses have come to light. Movements from chaos to order and vice versa. Fabric becomes thread and thread becomes fabric again.

Like that coat to live in, at least at the time. But now, filleted to its essence with skin and hair: a map of faded buildings. A woven landscape of shreds of sleeve and lining in more colours and buttons than imagined.
She gives shape to the ravages of time in a new beating rhythm.
Her once billowing summer dress in the sunny back garden has now been sublimated into an exact rectangle of strikingly many structures and shades of white.
In this way, the work becomes more and more personal and -o paradox- more and more universal.

She tore the cheerfully striped tent that once accommodated the seating area in her parents' house into strips and now forms the basis of all her compositions in orange and green. The comfort of a tent: melancholy is nipped in the bud by light-footed fabric.
Past and present hang on the same incredibly strong thread.

 

11/09 > 23/10


JUS JUCHTMANS
Soloshow - 'verschijnen...en verdwijnen' / 'appear...and disappear'

COR VAN DIJK & JORAN VAN SOEST
Kleine kamer presentaties


 

 

 


Untitled 20220422 (2022)
Acrylic on linen, 100 x 80 cm

 

 

 

 


Untitled 20180404 (2018)
Acrylic on linen, 70 x 60 cm

 

 


Untitled 20191003 (2019)
Acrylic on linen, 70 x 60 cm

 

 


Untitled 20210316 (2021)
Acrylic on linen, 50 x 45 cm
 

Jus Juchtmans (BE - 1952)

Schilderijen van Jus Juchtmans zijn vijvers waarin je jezelf weerspiegeld ziet. Je kunt erin verdrinken. Het licht zuigt  je naar de diepte, naar de onderstromen, de draaikolken en alles wat onder het oppervlak huist, fonkelt en vibreert.
Wat is er op Juchtmans’ doeken te zien? Niets bijzonders eigenlijk. Vlekken, strepen, lijnen, vlakken, glinstering en kleur. Bij laag scherend licht zie je ook sleepsporen en krassen, minuscule belletjes, putjes soms. Het hoort erbij, want niets is perfect.
Wat valt er op Juchtmans’ schilderijen dan te zien? Alles. Door de reflectie van de werken worden de kamer, de omgeving, de lucht, de wolken, het licht, de verlichting en zelfs de toeschouwer mee in het werk gezogen. Elk moment is er iets anders te zien. Juchtmans’ werken zijn geen dode materie.
Ze leven.
Werken van Juchtmans verbazen omdat Juchtmans in zijn lab, zijn atelier, elke dag nieuwe kleuren uitvindt. Ze verleiden door hun sensualiteit, maar ze zijn niet vrijblijvend, koket of oppervlakkig. Ze laten zich niet zo maar consumeren, ze lokken je uit je tent, ze nodigen je uit om te participeren. Werken van Juchtmans zijn helemaal af, maar niet afgesloten. Ze veranderen op elk moment, want ze zijn kleur en kleur is trilling, wemeling, versnelling.  Schilderijen van Juchtmans functioneren als diamanten. Elk laag breekt het licht anders. Elk soort licht creëert nieuwe waarnemingen.
 Korte samenvatting van een tekst van Peter Theunynck
 

Paintings by Jus Juchtmans are ponds in which you see yourself reflected. You can drown in them. The light sucks you into the depths, into the undercurrents, the whirlpools and everything that dwells, sparkles and vibrates beneath the surface.
What is there to see on Juchtmans's canvases? Nothing special really. Spots, stripes, lines, planes, shimmer and color. With low shearing light, you can also see drag marks and scratches, tiny bubbles, pits sometimes. It's part of the game, because nothing is perfect. 
So what is there to see in Juchtmans's paintings? Everything. Through the reflection of the works, the room, the surroundings, the sky, the clouds, the light, the lighting and even the viewer are sucked into the work. Every moment there is something different to see. Juchtmans' works are not dead matter.
They are alive.
Works by Juchtmans amaze because in his lab, his studio, Juchtmans invents new colors every day. They seduce through their sensuality, but they are not noncommittal, coquettish or superficial. They do not allow themselves to be consumed, they lure you out of your tent, they invite you to participate. Juchtmans's works are completely finished, but not closed. They change at any moment, because they are color and color is vibration, swarming, acceleration.  Paintings by Juchtmans function like diamonds. Each layer refracts light differently. Each type of light creates new perceptions.
Short summary of a text by Peter Theunynck

 

Een inleiding tot minder lagen

In 2010 ontstond het eerste werk met 2 lagen.
Laag 1
Een opgespannen wit geprepareerd canvas waarop een potloodlijn staat, een vergissing bij het aftekenen voor het te snijden canvas.
Laag 2
Naar gewoonte giet ik een verfrest over het doek en verdeel de verf met een rakel, maar op het resultaat had ik geen antwoord meer. Het werk is absoluut en verwarrend, het is ook niet duidelijk wat er nu geschilderd is, het wit of de canvaskleur.
In 2011 zat het werk ook in mijn tentoonstelling ‘Bipolar’,  Galeria Nieves Fernandez, Madrid.
Later duiken er wel eens meer verrassende resultaten op in die eerste lagen maar ik negeer het.
Mijn werk evolueert verder naar schijnbaar ademende werken waarvan je niet weet of ze verschijnen of verdwijnen.
Verder wil ik niet dat de nadruk komt te liggen op de vele lagen, die zijn eerder bedoeld om de materialiteit op te heffen en dus geen handelsmerk.
Bij nieuwe werken ga ik er niet meer van uit dat ze pas vele lagen later interessant worden, het kan ook sneller. Wanneer het lukt blijken die werken net zoals de andere er uit te zien of ze er al altijd geweest zijn. Het lijken soms archetypen en ze zijn erg direct, verder wil ik er geen handleiding van maken… Maar we kunnen er wel over praten.
Jus Juchtmans, 15/03/22

An introduction to fewer layers

In 2010, the first work with 2 layers was created.
Layer 1
A stretched white prepared canvas on which there is a pencil line, a mistake when marking out for the canvas to be cut.
Layer 2
As usual, I pour a paint residue over the canvas and spread the paint with a squeegee, but I had no answer to the result. The work is absolute and confusing, it is also not clear what is painted now, the white or the canvas color.
In 2011 the work was also in my exhibition 'Bipolar', Galeria Nieves Fernandez, Madrid.
Later on, more surprising results do pop up in those first layers but I ignore it.
My work continues to evolve into seemingly breathing works that you don't know if they will appear or disappear.
Furthermore, I don't want the emphasis to be on the many layers, they are rather meant to lift the materiality and therefore not a trademark.
With new works, I no longer assume that they will only become interesting many layers later; it can also happen faster. When I succeed, these works turn out to look just like the others, as if they had always been there. They sometimes seem like archetypes and they are very direct, I don't want to make a manual out of it... But we can talk about it.
 Jus Juchtmans, 15/03/22

 

JORAN VAN SOEST - kamerpresentatie


'Inside' (2022)
Acrylic, ink, charcoal, marker, pencil, screen print on panel, 37 x 25,5 cm

 

 

'Together' (2022)
Acrylic, ink, charcoal, marker, pencil, oil, print on panel, 40 x 25,5 cm
 

Joran van Soest (NL – 1994)

De intersubjectieve ruimte - welk doel heeft deze ruimte tussen ons? Waar trekken we onze grenzen, overstijgen we of dringen we binnen in de comfortzone van de ander. Is dat een comfortabele, ongemakkelijke of zelfs uitdagende ruimte om in te vertoeven?
De kunstenaar onderzoekt deze 'intersubjectieve ruimte' via verschillende media, waarbij hij tekenen, schilderen, collage, fotografie, performance en film combineert. Een dergelijke benadering daagt de ruimtelijke grenzen en de eigen individuele beperkingen van de kunstenaar uit. De toeschouwer blijft achter met een confrontatie tussen de gepresenteerde ruimte en hoe hij zich daartoe kan verhouden.

Joran van Soest (1994) is een in Nederland geboren kunstenaar die in 2018 afstudeerde als beeldend kunstenaar aan de Kunstacademie AKV St. Joost in 's Hertogenbosch. Zijn relatie tot zijn omgeving heeft centraal gestaan in zijn onderzoek. Van een onschuldige oorsprong tot een complexe volwassenheid, fysiek gezelschap tot bedachtzame overpeinzingen en onderdanige macht versus overheersende dominantie. Joran beweegt zich tussen deze uitersten en definieert zijn eigen definitie van Intersubjectieve Ruimte. Zijn werk resulteert in een reis die bestaat uit verschillende lagen van (on)bedoelde confrontaties met lichamelijkheid en de krachtige beeldtaal die de aandacht van de toeschouwer opeist en vasthoudt.
 

The intersubjective space - what purpose does this space have between us? Where do we draw our boundaries, transcend or intrude into the other's comfort zone. Is that a comfortable, uncomfortable or even challenging space to be in?
The artist explores this "intersubjective space" through various media, combining drawing, painting, collage, photography, performance and film. Such an approach challenges the spatial boundaries and the artist's own individual limitations. The viewer is left with a confrontation between the space presented and how he can relate to it.

Joran van Soest (1994) is a Dutch-born artist who graduated as a visual artist from the AKV St. Joost Art Academy in 's Hertogenbosch in 2018. His relationship to his environment has been central to his research. From an innocent origin to a complex maturity, physical companionship to thoughtful contemplation and submissive power versus domineering dominance.
Joran moves between these extremes and defines his own definition of Intersubjective Space. His work results in a journey that consists of multiple layers of (un)intended confrontations with physicality and the powerful imagery that demands and holds the viewer's attention.

'Light of the bonfire' (2022)
Collage - Acrylic, ink, oil, chalk, pastel, screen print, pencil on panel, 43 x 31 cm
 

 

COR VAN DIJK - kamerpresentatie
 


Untitled (2022)
Drawing, pencil on paper, 37 x 44 cm (framed)
'Edition' of 5 unique drawings

 


Untitled (2022)
Steel, 2 parts - Multiple Ed. 7, 15 x 12 x 6 cm
 

 


Untitled (2018) - Multiple, edition nr. 4/7  
Steel, 2 parts, 12 x 24 x 3 cm

 

Untitled (2022)
Drawing, pencil on paper, 37 x 51 cm – (framed)
 

Cor van Dijk (NL - 1952)

De stalen sculpturen van Cor van Dijk (1952 Pernis) zijn strak en geometrisch van vorm. Het materiaal staal is vanuit de ontwerpfase onlosmakelijk verbonden met de realisatie van het werk.
De sculpturen zijn opgebouwd uit losse, precies passende delen van massief staal. Deze delen worden gesneden uit platen staal die variëren in dikte afhankelijk van het te realiseren concept. Door de diktemaat van de staalplaat als een maat in de sculptuur te gebruiken blijft de walshuid, al op het staal aanwezig, intact.
Frontaal hebben de sculpturen een ondubbelzinnig karakter. Maar wanneer zij nader worden bekeken van meerdere kanten verdwijnt deze eenduidigheid, om plaats te maken voor een niet direct te bevatten complexiteit. De naden, die het resultaat zijn van exact passende losse delen, creëren een zowel twee- als driedimensionale tekening op en door de sculptuur.
Zijn tekeningen (potlood op papier) hebben dezelfde precisie als de sculpturen.
Deze nauwkeurigheid is doorgezet bij de inlijsting.  Er is sprake van een uiterst nauwgezette positionering van de tekening ten opzichte van het kader. De maten en kleur van het passe-partout en lijst zijn zorgvuldig gekozen.
 

The steel sculptures of Cor van Dijk (1952 Pernis) are tight and geometric in form. From the design phase, the material steel is inextricably linked to the realization of the work.
The sculptures are constructed from loose, precisely fitting parts of solid steel. These parts are cut from sheets of steel that vary in thickness depending on the concept to be realized. By using the thickness of the steel plate as a measure in the sculpture, the mill scale, already present on the steel, remains intact.
Frontally, the sculptures have an unambiguous character. But when they are viewed more closely from several angles, this unambiguousness disappears, to make way for a complexity that is not immediately comprehensible. The seams, which are the result of exactly fitting separate parts, create a two- and three-dimensional drawing on and through the sculpture.
His drawings (pencil on paper) have the same precision as the sculptures.
This precision is carried through in the framing.  There is an extremely precise positioning of the drawing in relation to the frame.
The sizes and colors of the passe-partout and frame are carefully chosen.

 

 

06/11 > 18/12
WHITE SPACES

Gracia Khouw & Ab van Hanegem
Schilderijen en werk op papier / paintings and works on paper
 
 
Ab van Hanegem
Untitled (2022), acrylic on paper on dibond, 90 x 135 cm

 

 


Ab van Hanegem
L: Untitled (2022), acrylic on canvas, 125 x 195 cm   
R: Untitled ((2020), acrylic on paper on kappa, 85 x 65 cm


 


Ab van Hanegem
Untitled (2022), acrylic on canvas, 125 x 195 cm

 

 


Ab van Hanegem
Untitled (2022), acrylic on paper on kappa, 85 x 65 cm

 

 

 
Ab van Hanegem 
Untitled (2021), acrylic on canvas, 100 x 80 cm

 

 


Ab van Hanegem
Untitled (2022), acrylic on paper on dibond - framed, 90 x 135 cm

 

'Om gewichtsloos in te dobberen'
Ab van Hanegem is een meester van het schilderkunstige illusionisme. Hij goochelt met voor en achter, onder en boven, bol en plat, dichtbij en ver weg. Al ruim dertig jaar opent hij onmogelijke ruimtes op het platte vlak.
Edo Dijksterhuis, Museumtijdschrift
Lees het artikel hier
 


Ab van Hanegem
Untitled (2021), acrylic on paper on dibond,  55 x 140 cm





Ab van Hanegem
Untitled (2021), acrylic on paper on kappa,  55 x 140 cm

 

 


Gracia Khouw
ANY (07/08/2022) - red
Acryl en transparante lak op lasergeneden berkenmultiplex / acrylic and laquer on lasercut 6 mm birch plywood, 75 x 80 x 2 cm
(Ed.1/2)

 


Gracia Khouw

 

 
Gracia Khouw
VAN (23/09/2020)- blue
Acryl en transparante lak op lasergeneden berkenmultiplex / acrylic and laquer on lasercut 6 mm birch plywood, 81 x 90 x 2 cm

 

 


Gracia Khouw
OVER (22/04/2021) - black
Acryl en transparante lak op lasergeneden berkenmultiplex / acrylic and laquer on lasercut 6 mm birch plywood, 33 x 36 x 2 cm
Ed 3/3

 

 


Gracia Khouw
TUSSEN (11-10-2020) - black
Acryl en transparante lak op lasergeneden berkenmultiplex / acrylic and laquer on lasercut 6 mm birch plywood, 98 x 104 x 2 cm

 

 


Gracia Khouw
HIER - HEAR - HOOR - HERE
Uit de serie HEEL KORT HEEL EVEN - 99 vierletterwoorden in het Nederlands, Engels en Indonesisch
4 Giclée prints op 305 gr. White Velvet Hahnemuhle papier, elk 27,9 x 21,6 cm
Elke print heeft een oplage van 8 exemplaren. Gesigneerd en genummerd op de achterzijde.

From the series HEEL KORT HEEL EVEN - 99 four-letter words in Dutch, English and Indonesian
4 Giclée prints on 305 gr. White Velvet Hahnemuhle paper, each 27.9 x 21.6 cm
Each print has an edition of 8 copies. Signed and numbered on the back.
 

 



Gracia Khouw
ANY (07/08/2022) -red
Acryl en transparante lak op lasergeneden berkenmultiplex / acrylic and laquer on lasercut 6 mm birch plywood, 75 x 80 x 2 cm
Ed. 1/2

 


Gracia Khouw
EVERY (26/04/2022) - black
Acryl en transparante lak op lasergeneden berkenmultiplex / acrylic and laquer on lasercut 6 mm birch plywood, 40 x 50 x 2 cm
Ed. 1/3

 

Plaatsbepalingen
Aantekeningen over de serie werken ERTUSSENDOOR en INBETWEEN
Gracia Khouw, oktober 2022

De woorden ‘ertussendoor’, ‘eroverheen’ en ‘ervandoor’ geven de onderlinge relaties aan tussen objecten, of tussen mens en object. Het zijn de zogenaamde voornaamwoordelijk bijwoorden. Het aan elkaar schrijven van voorzetsels en voornaamwoorden is een opmerkelijk grammaticale constructie in het Nederlands en Duits.
Ik dacht: ik heb ‘restvormen’ gevonden in de táál. Woorden die het ene met het andere verbinden en op zichzelf niets betekenen. Door ze te categoriseren als ‘…bijwoord’ lijkt het alsof ze er niet toe doen. Maar als je niet weet of iets eroverheen, ertussendoor of ervandoor plaatsvindt of gebeurt, zou de betekenis van een zin je ontgaan.

Ook de INBETWEEN serie is ontstaan vanuit een fascinatie voor plaatsbepalingen. In het Engels zijn woorden als ‘anywhere, everywhere, inbetween’ de zogenaamde ‘adverbs of place’; ze vertellen ons waar iets gebeurt tussen mensen of objecten. Dat maakt een gebeurtenis specifiek, niet inwisselbaar.

De elementen op een plat vlak, zoals een schilderij of een vel papier, hebben namen of definities: vorm, restvorm, tussenruimte, wit-ruimte of in het Engels ‘negative space’. Het denken over ruimte raakt aan de existentiële betekenis van tijd en ruimte: waar zijn we nu precies? Hoe verhouden de dingen en de mensen zich, zoals ikzelf, het bureau waar ik aan zit, het schilderij aan de muur in het atelier, tot Amsterdam of tot de planeten?

Terug naar de schilderijen. Ik heb de vormen van de letters blank gelaten, de restvormen zijn geschilderd in de kleuren rood, blauw, zwart of groen. De nerf van het hout is zichtbaar als een toevallige tekening; daardoor is ieder schilderij anders en uniek. ‘In oplage’ houdt in dit geval in dat er van de kleinere formaten maximaal drie exemplaren vervaardigd worden. Het grootste formaat wordt eenmalig gemaakt en is uniek in de traditionele betekenis.

Bij een nieuw beeld laat ik eerst op de kleinste formaten uitsnijden en deze proeven ga ik beschilderen. Daarna maak ik meerdere exemplaren van een beeld in de verschillende formaten. Al die exemplaren zijn uniek. Ik maak dus niet een origineel kunstwerk en vervolgens een reeks multiples of edities. Je zou kunnen zeggen, dat ik de uniciteit van het werk uitbesteed. Ik kies niet zelf voor de platen berkenmultiplex, dat laat ik over aan het bedrijf die laser-snijdt. Iets soortgelijks heb ik eerder gedaan bij de serie FIVE FOUR …, prints van vierletterwoorden, waarbij er niet één origineel is maar meerdere. Zo is het schilderen naast handwerk ook een kleinschalig productieproces geworden. Met deze werkwijze zet ik vraagtekens bij het begrip ‘uniciteit’.

Het woordbeeld is uit een 6 mm berken multiplexplaat laser-gesneden, daarna bewerkt en geschilderd. In de loop van de tijd zal het hout donkerder worden. Hoeveel is niet te voorspellen.
Aan de achterkant is een MDF-constructie bevestigd, waardoor het werk 2 cm van de muur af hangt; het zweeft lichtjes. Deze constructie maakt het ook mogelijk om het werk op vier manieren, in een hoek van 90 graden, op te hangen. Die vier aanzichten op het object is een wezenlijk onderdeel van het schilderij.

English version

 

 

Kunstbeurzen / Art Fairs 2022

RAI  Amsterdam - Europa Hal, Stand / Booth  57
                                                                 

Kunstenaars op de beurs / Artists represented:
Ditty Ketting (NL), Jus Juchtmans (BE), Raf Thys (BE), Cor van Dijk (NL), Dave Meijer (NL),
Nanda Runge (NL), P.B.Van Rossem (BE) & Wolfgang Ellenrieder (DE)
 

     
 


Wolfgang Ellenrieder (DE)
'Zapfen' (2019), pigment print on PVC film, air, 470 x 250 x 250 cm at the entrance to the KunstRAI

 

Kunstenaars op de beurs / Artists represented:
Shawn Stipling, Henriëtte van 't Hoog, Monika Dahlberg, Mirjam Hagoort, Jus Juchtmans, Ingrid van der Hoeven,
Frank Halmans, P.B. Van Rossem, Dave Meijer, Cor van Dijk, Maurice van Tellingen.