Nu / Current

Wij staan deze week op de kunstbeurs Art on Paper in Amsterdam
De galerie is tijdens de beurs gesloten ( 16 - 19 maart)

We will be at the Art on Paper fair in Amsterdam this week.
The gallery will be closed during the fair ( March 16 - 19)

Na de beurs / After the art fair
 

05/03 > 16/04

Soloshow

‘LAYERS’
Clary Stolte (NL)
 

kleine kamer presentaties # 3 / small room presentations # 3

P.B. Van Rossem (BE) - Werk op papier en werk op paneel / works on paper & works on panel
Maurice van Tellingen (NL) - Multiples

Studio Clary Stolte, Amsterdam 2023                                                           ‘Modulation 16/blue (2021)
                                                                                                                       Tape op frame, 20 x 20 cm

Clary Stolte

Het werk van Clary Stolte kan het best omschreven worden als object research painting dat bestaat uit een minutieus onderzoek naar materiaal, eigenschappen en gedragingen.
Dit leidt tot minimale, maar daarin tegelijkertijd extreme ingrepen.
Naast verf gebruikt zij in haar werk industriële materialen maar ook hedendaagse die we van alledag kennen. Met een kwast brengt ze shampoo en acryldispersie op het doek; ze giet haargel, smeert aambeienzalf en giet suikerwater. De handeling bepaalt het werk. 

Sleutelwoorden binnen het oeuvre zijn ritmiek, volume, humor, vernieuwing, nieuwsgierigheid en experiment. Ze benoemt haar werk expliciet als schilderkunst. Stolte zoekt naar licht en transparantie.
De vele gradaties van transparantie zijn afhankelijk van het materiaal waarmee zij schildert en de ondergrond.
Het oppervlak reageert op het aanwezige licht en reflecteert het. Er is schittering, glans.
Een presentatie is voor haar ook het plezier van het werken in het atelier communiceren met het publiek.

The work of Clary Stolte can best be described as object research painting, which consists of a meticulous examination of materials, properties and behaviour.
This leads to minimal but at the same time extreme interventions.
Besides paint, she uses industrial materials in her work but also contemporary ones that we know from everyday life. With a brush, she applies shampoo and acrylic dispersion to the canvas; she pours hair gel, spreads haemorrhoid ointment and pours sugar water. The action defines the work.

Keywords within the oeuvre are rhythm, volume, humour, innovation, curiosity and experimentation. She explicitly names her work as painting. Stolte searches for light and transparency.
The many degrees of transparency depend on the material she paints with and the surface.
The surface reacts to the light present and reflects it. There is brilliance, shine.
For her, a presentation is also the pleasure of working in the studio communicating with the public.

Collecties (selectie)

Caldic Collectie, Museum Voorlinden, Wassenaar
Van Abbe Museum, ARCHIVES ARTisSTART
Museum Schunck*, Heerlen
CCNOA 30/30, Image Archive Project (IAP)
Museum Le Secet
AMC  Amsterdam
Maple Partners BV Nederland, Amsterdam
Kunstuitleen CBK Drenthe
Gemeente Amsterdam
Van der Waals en Zeinstra Architecten
Rely Financial Consultants NV
Particuliere collecties in binnen- en buitenland 

                

Clary Stolte                                                                                             Clary Stolte
Volume 3 # 5 (2022)                                                                          Volume 4 #1 (2023)
Synthetic clay on wood, 24 x 18 x 4 cm                                            Clay and coffee on wood, 24 x 18 x 4 cm

Clary Stolte
‘Damaged painting #9’
Torn emulsion left over on canvas,40 x 40 cm

Clary Stolte
‘Depth surface / red’ (2023) 
Acrylic resin dispersion and acrylic paint on canvas
30 x 30 cm

kleine kamer presentaties # 3 / small room presentations # 3

P.B. Van Rossem (BE)
Werk op papier en werk op paneel / works on paper & works on panel

Maurice van Tellingen (NL)
Multiples

            

 P. B. Van Rossem
Untitled (2023)
Vinylpaint and gesso on wood, 13,5 x 8,8 x 2 cm
 

 P. B. Van Rossem
Untitled (2023)
Gold-edge missal paper, wood, 13,5 x 8,8 x 3,2 cm (sold)

P. B. Van Rossem
Untitled (2023)
Red frame missal paper, lacquer paint
17,2 x 12,8 cm

P. B. Van Rossem
Untitled (2023)
Vinyl and gesso on oak panel
21 x 14,8 cm

P. B. Van Rossem

…kleine werken waarin zowel vorm als kleur gekoesterd worden in een toepassing van talrijke technieken en materialen zoals potlood, verf, collage, assemblage, ... en waaruit bovendien een schitterende assimilatie van kunsthistorische verwantschappen blijkt.
Je ervaart invloeden uit de hoek van kubisme, arte povera, geometrische abstractie, Victor Servranckx, Robert & Sonja Delaunay, zelfs Victor Vasarely en een vleugje Max Ernst, ... maar het uiteindelijke resultaat is zo onmiskenbaar P. B. Van Rossem.

P.B. Van Rossem knipt en plakt, tekent en schildert, meet en past, snijdt en zaagt, recycleert en assembleert, kleurt, schaaft, ... met het geduld van een monnik in een scriptorium en steeds in een zoektocht naar een evenwichtige compositie. 
De arbeidsintensiteit waarmee elk werk gemaakt is, trilt zichtbaar na.
Van Rossem opereert vanuit het standpunt van de 'Uomo Universale'.
Ook jazz, wereldmuziek en klassieke muziek zijn voor hem bekende en geliefde terreinen. Toch laat hij de inhoudelijke achtergronden van zijn werk aan de interpretatie van de toeschouwer over.
'Zonder titel' heten zijn werken dan ook, maar ze brengen je wel in talloze werelden.
Hij weegt lijnen en wisselende vlakverdelingen tegen elkaar af.
Zijn wereld is vol afwisseling en mysterie (het deurtje op een kier... of de ene realiteit die de andere verbergt).

“ik vul de hiaten van de 20-e eeuwse kunstgeschiedenis”.

...small works in which both form and colour are nurtured in an application of numerous techniques and materials such as pencil, paint, collage, assemblage, ... and which also reveal a brilliant assimilation of art-historical affinities.
You experience influences from cubism, arte povera, geometric abstraction, Victor Servranckx, Robert & Sonja Delaunay, even Victor Vasarely and a touch of Max Ernst, ... but the final result is so unmistakably P. B. Van Rossem.

P.B. Van Rossem cuts and pastes, draws and paints, measures and fits, cuts and saws, recycles and assembles, colours, scrapes, ... with the patience of a monk in a scriptorium and always in search of a balanced composition. 
The labour intensity with which each work is made visibly vibrates after.
Van Rossem operates from the point of view of the 'Uomo Universale'.
Jazz, world music and classical music are also familiar and favourite fields for him. Yet he leaves the content backgrounds of his work to the interpretation of the viewer.
So his works are called 'Untitled', but they do take you into countless worlds.
He weighs lines and alternating surface divisions against each other.
His world is full of variety and mystery (the door ajar... or one reality hiding another).

"I fill the gaps of 20th-century art history".

Maurice van Tellingen                                                                                                 Maurice van Tellingen
‘Cul de sac’ (2023) - Ed. 1/5                                                                                       ‘Gordijn’ (2019) - Ed. 10 (available: 1 artist proof)
MDF, glass, metal, paint, Led light                                                                              Acrylic glass, fabric, MDF, paint, Led light
32 x 23 x 2 cm                                                                                                            32 x 28 x 1,5 cm                                      

Maurice van Tellingen

Maurice van Tellingen creëert driedimensionale modellen waar de feitelijke gebeurtenis nog moet plaatsvinden of net is afgelopen. Werk vol van sfeer en spanning zonder onderdeel te zijn van een verhaallijn, het drama ontvouwt zich elders, het is een beeld van een herinnering aan een gebeurtenis die nooit zal plaatsvinden. Van Tellingen werkt met alledaagse ruimtes waar zich niet of nauwelijks iets afspeelt en waar de tijd in een 'loop' ronddraait.

Een uitgebrande vrijstaande woning. Een droom in duigen. Een huiselijk tekort. Van Tellingen modelleert zoiets even geserreerd als navrant. Onheil is het, maar beschaafd onheil. Wij lijden privé. Niemand hoeft het te weten.
In dit land dragen we ons onbehagen in besloten kring. Er is het één en ander loos. Maar bij de buren ook.

Laten we het ‘zwijgen’ noemen. Een verzwegen omgeving. Het verlaten parkeerplein, voorzichtig verlicht door enkele ijle lantaarnpalen. Dat anonieme zijraam, dichtgetimmerd. Die lege zolder met ruimte voor diverse gedachten.

We kijken naar reliëfs. Eén betekenis van dit woord is ‘beeldverhoging’. Welnu, dit is zowel letterlijk als figuurlijk een adequate beschrijving van de objecten die Van Tellingen hier presenteert.

Door de isolatie van een raam, een enkele wand, een onmogelijke houten entree, concentreert hij ons gezichtsveld. Zijn werk heeft structuur: het suggereert of neemt de ruimte, al naar gelang. Het lijkt zo simpel soms. Een lichtbron, die schaduw en een verlichte plek. Alles schijnt in orde te zijn en toch klopt er iets niet. In gedachten gevoed door onbehagen, geprikkeld door onheil brandt de keurige villa in de voorstad uit. En Van Tellingen komt met bewijsstuk 1. Een voldongen feit, ooggetuigen ontbreken en er zijn geen verdere bewijzen van het drama dat zich in stilte voltrok.

Maurice van Tellingen creates three-dimensional models where the actual event has yet to take place or has just ended. Work full of atmosphere and tension without being part of a storyline, the drama unfolds elsewhere, it is an image of a memory of an event that will never take place. Van Tellingen works with everyday spaces where little or nothing happens and where time spins in a 'loop'.

A burnt-out detached house. A dream in tatters. A domestic deficit. Van Tellingen models something like this as serrated as it is navel-gazing. Mischief it is, but civilised mischief. We suffer privately. No one needs to know.
In this country, we carry our discomfort in private. There is some trouble. But so are our neighbours.

Let's call it 'silence'. A silenced environment. The deserted car park, gently lit by a few thin lampposts. That anonymous side window, boarded up. That empty attic with room for various thoughts.

We are looking at reliefs. One meaning of this word is 'image enhancement'. Well, this is both literally and figuratively an adequate description of the objects Van Tellingen presents here.

Through the isolation of a window, a single wall, an impossible wooden entrance, he concentrates our field of vision. His work has structure: it suggests or takes space, as appropriate. It seems so simple sometimes. A light source, that shadow and a lit place. Everything seems to be fine and yet something is not right. In thoughts fuelled by unease, spurred by doom, the neat suburban villa burns out. And Van Tellingen comes up with Exhibit 1. A fait accompli, eyewitnesses are missing and there is no further evidence of the drama that took place in silence.