2017
Tentoonstellingen 2017
14 januari t/m 25 februari 2017
ZAAL (SOLO) - Jus Juchtmans (BE) - 'POINT OF VIEW' - nieuwe schilderijen
FOCUS # 1 (kabinet) - P.B. Van Rossem (BE) - Nieuwe schilderijen en objecten
KAMER - Wisselende presentaties met recente werken van o.a. Ditty Ketting (NL), Paul Gees (BE) & Shawn Stipling (UK)
Jus Juchtmans, nr. 20160928 (2016), acryl op doek, 160 x 160 cm
Jus Juchtmans
Links: Nr. 20160928 (2016), acryl op doek, 160 x 160 cm
Rechts: Nr. 20160527 (2016), acryl op doek, 50 x 40 cm en Nr. 20160424 (2016 ), acryl op doek, 50 x 40 cm
Jus Juchtmans
Links: Nr 20161101 (2016), acryl op doek, 120 x 90 cm
Rechts: Nr. 20160421 (2016), acryl op doek, 70 x 60 cm
P.B. Van Rossem, zonder titel (2017), vinylverf op paneel, 21,8 x 14,5 cm
P.B. Van Rossem, zonder titel (2017), vinylverf op paneel, 21,8 x 14,5 cm
Ditty Ketting, zonder titel [412] (2015), acryl op linnen, 40 x 40 cm
Shawn Stipling, zonder titel [nr. 167] (2016), acryl en gesso op paneel 30 x 22,5 cm
4 maart t/m 8 april 2017
ZAAL (SOLO) - Hinke Schreuders (NL) - and once she stumbled
FOCUS # 2 (Kabinet) - Regine Schumann (DE) - presentatie in blacklight
KAMER - Harry Markusse (NL) - schilderijen op papier/aluminium
Hinke Schreuders, Works on paper # 56 (2017), garen en potlood op papier op linnen,26 x 18 x 5,5 cm
Hinke Schreuders, Works on paper # 56 (2017), garen en potlood op papier op linnen, 26 x 18 x 5,5 cm
Hinke Schreuders
Hinke Schreuders (1969) maakt sinds 2002 met naald en draad kleine schilderijen of tekeningen op doek.
Voor deze borduurwerken maakte ze gebruik van zowel geleende beelden als persoonlijk fotomateriaal.
Daarmee verkent ze het spanningsveld tussen vrouwelijke rolmodellen, seksualiteit en pornografie.
Parallel daaraan gaat het werk over kwetsbaarheid en verwarring van identiteit in het algemeen.
Haar techniek, het borduren, heeft wel de schijn van onschuld, maar roept in zorgvuldig opgebouwde composities
associaties op met duisterder onderstromen, in een taal die prozaïsch en poëtisch tegelijk is.
Ze laat zich daarbij inspireren door zowel traditionele Victoriaanse samplers of merklappen als moderne pornowebsites, en het sprookje Roodkapje naast de roman l'Histoire d'O.
De doorlopende serie Works on paper, ontstaan in 2008, wordt gemaakt op originele bladzijdes uit damesbladen uit de jaren '50 en '60. Door toevoegingen van inkt en garen aan foto's waarop fotomodellen de mode van die tijd tonen, ontstaat een nieuw verhaal.
In de tentoonstelling and once she stumbled toont Hinke Schreuders een serie werken met teksten uit het verhaal l'Histoire d'O .
Ze borduurde onschuldig klinkende zinnen uit deze beroemde schandaalroman op stukken kleding en ondergoed uit het begin van de vorige eeuw.
Daarnaast maakte ze een aantal nieuwe Works on paper.
Hinke Schreuders, Works on paper # 54 (2017), garen en kralen op papier op linnen, 26 x 17,5 x 5,5 cm
Hinke Schreuders, zaaloverzicht
Hinke Schreuders, Story of O, And once she stumbled (2016), garen op stof, 30 x 25 cm
Hinke Schreuders, Story of O
Harry Markusse, zonder titel [Dark painting # 1] (2016), acryl op papier op aluminium, 70 x 50 cm
Harry Markusse, zonder titel [Dark painting # 1] (2016), acryl op papier op aluminium, 70 x 50 cm
Harry Markusse
Mijn manier van werken is altijd onderzoekend geweest.
Ik begin met een blanco geest op een leeg doek en al schilderend kom ik tot een eindresultaat.
De eerste handeling bepaalt welke handelingen kunnen volgen, maar ook juist welke handelingen uitgesloten worden.
Zo ontstaat er een steeds strakker kader waarbinnen mijn werk richting en bestaansrecht krijgt.
Wanneer ik een nieuwe richting in mijn werk heb ontdekt, betekent dat de eerste stap in een nieuwe serie van werken.
Soms is de overgang van de ene serie naar de andere een logisch proces waarbij de series naadloos in elkaar overgaan,
maar soms zoek ik juist naar een omslagpunt tussen de series.
In dat geval is het belangrijk het omslagpunt te forceren.
Ik begrijp steeds beter dat er binnen het kader waarin ik werk van alles mogelijk is.
Daarentegen stel ik het mijzelf opgelegde kader ook steeds vaker ter discussie.
Ik verklein, vergroot, of verleg het kader waardoor nieuwe series kunnen ontstaan. (tekst: Harry Markusse)
Harry Markusse, zaaloverzicht
Regine Schumann, Color Rainbow Rotterdam (2017), acrylglas, fuorescerend (Ed. 6), 18 x 18 x 15 cm
Links: daglicht opname, rechts: blacklight opname
Regine Schumann, zaaloverzicht (kabinet)
22 april t/m 27 mei 2017
SOLO - Maurice van Tellingen (NL) - 'DUAL' - werken in oplage
FOCUS # 3 (KABINET) - Sybille Pattscheck (DE) - Encaustiek (bijenwas & pigmenten) op plexiglas
KAMER- Nanda Runge (NL) - Werken op papier & presentatie 'Landscape with robbed bank'
Maurice van Tellingen, 'Voordeur' (2016), MDF, kunststof, alkydverf, 25 x 13 x 2 cm (Oplage 15)
Het onderzoeksgebied van Maurice van Tellingen is de wereld van de dingen die wij voor onszelf maken om in te bestaan. Deze wereld die gevormd wordt door architectuur, mode en design past om ons heen als een schil. En zoals een heremietkreeft zich een vreemd omhulsel aanmeet als noodzakelijke bescherming, zo is deze schil voor ons een beschermende prothese waar we niet los van kunnen bestaan. Gekneed naar onze verlangens en angsten, kwetsbaarheden en grootheidswaan kan deze vorm dan ook begrepen worden als een afdruk van de menselijke conditie. En als onbedoelde taal verteld ze wellicht eerlijker en zonder censuur over onze psyche.
Maurice van Tellingen creëert driedimensionale modellen waar de feitelijke gebeurtenis nog moet plaatsvinden of net is afgelopen. Werk vol van sfeer en spanning zonder onderdeel te zijn van een verhaallijn, het drama ontvouwt zich elders, het is een beeld van een herinnering aan een gebeurtenis die nooit zal plaatsvinden. Van Tellingen werkt met alledaagse ruimtes waar zich niet of nauwelijks iets afspeelt en waar de tijd in een 'loop' ronddraait. Hij voert ons van het toneel waar het menselijk drama zich afspeelt direct de coulissen in. Hij toont ons een mysterieuze ruimte die op een poëtische manier een beeld geeft van de achterkant van onze samenleving.
Een kunst die de taal van de dingen onderzoekt en vervolgens inzet om een nieuwe poëzie te vinden.
Maurice van Tellingen, 'Schuur' (2015), MDF, alkydverf, 23 x 34 x 2 cm (oplage 5)
Kabinet - Sybille Pattscheck, zonder titels, bijenwas en pigmenten op plexiglas, 35 x 30 cm (elk)
Kamer - Nanda Runge
Nanda Runge, UvT- Tilburg (2008) penseeltekening, inkt op 300gr aquarelpapier, 30 x 40 cm
Landscape with robbed bank #1 (2017), inkt pen en penseel op 300 g aquarelpapier, 24 x18 cm
Landscape with robbed bank # 4 (2017), inkt pen en penseel op 300 g aquarelpapier, 24 x18 cm
3 juni t/m 8 juli 2017
SOLO: Mirjam Hagoort (NL), recente werken (mixed media/textiel op linnen)
FOCUS # 4 (kabinet): Raf Thys (BE), preview soloshow oktober 2017
KAMER: werk van Raf Thys, Mirjam Hagoort, Wolfgang Ellenrieder (DE)
Inbouwkast (L) diverse multiples, inbouwkast (R) glasobjecten Bert Frijns (NL)
Mirjam Hagoort, z.t. (2017-06), collage, batik en textiel op doek, 38 x 52 x 5,5 cm
Mirjam Hagoort, z.t. (2017-06), collage, batik, textiel, doek, 38 x 52 x 5,5 cm
Mirjam Hagoort
Voor - z.t. (2014-03), mixed media, doek, aluminium, 52 x 77,5 cm, achter - z.t. (2017-12), collage op doek, 66 x 68 x 5,5 cm
Mirjam Hagoort
Voor - z.t. (2016-02), collage op doek, 60 x 82 x 5,5, cm, achter - z.t. (2014-02), mixed media op doek, 40 x 60 x 5,5 cm
Zaaloverzicht - Mirjam Hagoort
Raf Thys, zonder titel [2] (2016/2017), olieverf op linnen, 40 x 30 cm
Raf Thys, zonder titel [1] (2016/2017), olieverf op linnen, 40 x 30 cm
Raf Thys
Links: z.t. (2017),olieverf op linnen, 60 x 50 cm, rechts: ‘Blue sky, black stars’ (2016), olieverf op linnen, 100 x 80 cm
Kabinet: Raf Thys, 4 x Zonder titel (2016/2017), olieverf op linnen, 40 x 30 cm
Kamer: links: Wolfgang Ellenrieder, rechts: Raf Thys
Wolfgang Ellenrieder, 'Kiosk des Glücks' (2016), pigment, bindmiddel, olieverf op linnen, 75 x 66 cm
Wolfgang Ellenrieder, 'Kubus' (2016), pigment, bindmiddel, olieverf op linnen, 75 x 66 cm
2 september t/m 7 oktober 2017
SOLO - Ditty Ketting (NL) - nieuwe schilderijen
FOCUS # 5 - Mark Kramer (NL) - werken in papier & objecten
Zaaloverzicht - Ditty Ketting
Zaaloverzicht - Ditty Ketting - foto: Bob Godewaagen
Ditty Ketting, z.t. 436 (2017), acryl op linnen, 96 x 96 cm (foto: Bob Goedewaagen)
Ditty Ketting, z.t. 434 (2017), acryl op linnen, 120 x 210 cm (foto: Bob Goedewaagen)
Tentoonstelling Ditty Ketting, foto: Iemke van Dijk
Sensaties van kleur
In mijn schilderijen zijn kleur en ruimte allesomvattend, even wezenlijk als het licht.
Met acrylverf schilder ik op het doek kleurvlakken met daar overheen verticale lijnen, waarbij ik gebruik maak van bestaande kleurordeningen. Om de werking van de kleuren zo helder mogelijk weer te geven breng ik de verf egaal en strak op het doek aan in verscheidene dunne lagen.
De ene keer zijn de kleuren verwant en roepen ze spanning op omdat ze dicht bij elkaar liggen, ze trekken naar elkaar toe, maar wanneer het kleurgebruik complementair is duwen de kleuren elkaar af en vibreert het schilderij.
Soms lijken bepaalde vlakken op verschillende afstand van het oppervlak te zweven.
Ik hou van de visuele rijkdom van kleuren, de oneindige schakeringen, de veranderlijkheid van kleuren, het feit dat ze ondanks de wetmatige toepassing hun vrijheid zoeken en ontsnappen aan het systeem. Ze gaan voor zichzelf spreken.
Mijn schilderijen zijn concreet uit een verlangen naar iets dat universeel is, dat mensen bindt, een bepaalde herkenning oproept.
Ditty Ketting, Pernis, Rotterdam 2017
Tentoonstelling Mark Kramer, foto: Mark Kramer
Mark Kramer, zonder titel [017-0411] - (2017), perforaties in gipskarton, 53 x 49 cm
Leegte, lichtheid, verstilling
Met reliëfs, objecten en site-specifieke installaties onderzoekt beeldend kunstenaar Mark Kramer (1973) begrippen als leegte, lichtheid en verstilling. Zijn werk ontstaat vanuit een fascinatie voor nevel, voor ‘licht en leegte’ en kenmerkt zich door stippellijnen, stippenvelden en stippenruimtes waarmee hij vlakken, vormen en (lege) ruimtes accentueert.
Vanaf 2010 werkt hij aan monochrome abstracte composities in paneel of papier, waarbij puntstructuren worden gemaakt door boorperforaties. Door de perforaties in het witte vlak ontstaat er een spel tussen licht en donker. De hoeveelheid gaten, de mate van doorboren en de diepte van het boorgaatje zijn bepalend voor het reliëf. Daarnaast vormen de lagen papier, de afstand van de onderlinge gaatjes, de afstand tussen lijnen en het ritme van een patroon het uiteindelijke beeld. Het is een visueel spel tussen gaten, stippen en lijnen. De tentoongestelde werken zijn uit de periode van 2015-2017
De recente objecten monoliths (2017) zijn gecreëerd vanuit de behoefte om van beeldhouwtechniek te veranderen, door maakprocessen om te keren; niet het wegnemen van materie zoals bij de boorwerken, maar het opvullen met materie. Uitgangspunt daarbij is de archetypische stolpvorm. Om de ‘leegte’ van de stolp te visualiseren heeft hij de stolpen gevuld met beton om daarna de restvorm het definitieve beeld te laten bepalen. Op deze wijze is er een nieuw autonoom object ontstaan.
Mark Kramer, 'Monoliths' (2017), beton, H 29 cm Ø 15 cm, H 19 cm Ø 11 cm, H 14 cm Ø 9 cm
Mark Kramer, zonder titel [017-0403] 2017, perforaties in gipskarton , 43 x 71,5 cm
Mark Kramer, Zonder titel [016-1001] (2016), perforaties in papier, 35 x 27 cm
Mark Kramer, nebula librum 2 (2011), perforaties in boek (G. Perec - ruimten rondom), 20 x 13 cm
14 oktober t/m 18 november 2017
SOLO - Raf Thys (BE) - 'I was born a long way from home' [Bob Dylan] - nieuwe schilderijen
FOCUS # 6 - Bob Negryn (NL/IRL) - 'To give the mundane its beautiful due' [John Updike] - fotowerken
Raf Thys, 'You make them blue' (2016/2017), olieverf op doek, 50 x 60 cm
Raf Thys, 'I was born a long way from home' (2014/2017), olieverf op doek, 100 x 120 cm
Raf Thys streeft in zijn werk naar inhoud, naar onmisbaarheid, naar noodzakelijkheid. De schoonheid volgt dan soms, zonder essentieel te zijn. Zijn schilderijen zijn abstract, maar geven op het eerste zicht de indruk dat je kijkt naar iets dat je kent... De kunstwerken zijn een neerslag van ontelbaar veel beelden die opgeslagen zijn in zowel het geheugen van de kunstenaar als in ons collectieve geheugen. Dit bezorgt de toeschouwer een onbestemd gevoel van herkenning terwijl enkel de stilte van de versluierde herinnering zichtbaar is.
Raf Thys, zaaloverzicht
Raf Thys, 'Sneeuwlandschap met inktvlekken' (2014-2016), olieverf op doek, 70 x 60 cm
Bob Negryn, 'Tulp nr. 87, duratrans, 180 x 120 cm
Bob Negryn, zaaloverzicht
Bob Negryn, 'Tulp nr. 5' (2011), fotowerk, gelamineerd, 25 x 19 cm (Ed. 15)
Bob Negryn, 'Tulp nr. 38' (2012), fotowerk, gelamineerd, 120 x 80 cm (Ed.5)
Household Detritus, Commercial Debris and Abundant Litter!
“To give the mundane its beautiful due “ (John Updike).
Provocative beauty
Love of looking
Love for seeing
Love for looking
Love of seeing
Love to look
Love to see
Trivial objects photographed.
Dead tulips, plastic bottles, scouring pads, cups, vases, pots.
Plastic lace tablecloths, peeled lemons, watermelons.
You name it
The detritus, the debris, the litter, the everything!
Daily lives
Future waste
We have so much!
You would almost think:
These objects are important!
The objects often feel neglected.
Bought, used, hanging around.
Thrown away!
I give the objects attention.
The atttention they deserve.
I make the objects bigger.
More important.
To emphasize our dependency.
Both practical and aesthetic.
Practically in our daily routines.
Aesthetically by their shape and colour.
Witnessing our uncontrolled weakness and love.
For the artificial.
The photos are staged, but not forced.
Ordinary and extraordinary!
What do we see?
With how much attention do we look?
An artwork is a proposal.
An unanswered question.
Even for the maker.
There comes a time when ‘stuff ‘.
Loses its ordinariness.
Acquires different meanings.
Becomes something else.
Bigger, better, more mysterious, abstract!
A play of light and dark.
Colour and texture.
Scale, volumes and voids.
Spaces which can be filled.
With content.
How we find happiness in the multitude of trivial objects.
Nearly drowning in the plastic soup of our existence.
The provocative beauty of tulips and plastic bottles.
Takes us out of our daily drudgery.
Allowing us to celebrate life.
Bob Negryn
25 november t/m 23 december 2017
ZAAL
Nanda Runge (NL) - foto's, werken op papier en assemblages
Femke Gerestein (NL) - tekeningen
Tamara Dees (NL) - mixed media werken op papier
FOCUS # 7 (KAMER) - Stijn Kriele (NL) - werken op papier / collages
Tamara Dees‘, Sea cadets’ (2017), karton/bewerkte legpuzzel, 49 x 36 cm
Tamara Dees, 'Seenot' (2017), karton (bewerkte legpuzzel), 43 x 56 cm
TAMARA DEES
Het werk van Tamara Dees staat het water centraal . De zee, golven, de boot, het schip, zeilen.
Reizen over water is vertrekken, afscheid nemen, weg zijn, een strijd aangaan met de natuur.
Maar ook op zoek gaan naar een ander leven, terugkomen. Of niet.
Het gaat ook over het ervaren en onderzoeken van maat. De mens ten opzichte van de grote wereld. Het kleine schip op de oceaan. Het is ook te zien als metafoor voor de ontwikkeling van de mens, op zoek naar zijn identiteit.
In de galerie toont Tamara Dees een aantal legpuzzels (foto's op karton) van schepen op zee. Bij elke puzzel is de afbeelding van het schip is weggehaald.
Slechts het silhouet blijft over. Ook zijn er enkele werken te zien (bewerkte foto’s) uit een eerdere serie ‘The Disappearance’. Een project waarbij de schepen op de pagina’s van een fotoboek over de geschiedenis van de zeilvaart zijn ‘verwijderd’, zwartgemaakt met een permanent marker.
Tamara Dees, 'The Disappearance' - Pagina 94 (2014), bewerkte boekpagina, permanent marker, 31,5 x 23,5 cm
Tamara Dees, zaaloberzicht met 5 bewerkte legpuzzels
Inbouwkast rechts
Het project ‘Flotilla’ van Tamara Dees bestaat uit drie delen.
Het eerste deel is een installatie van rechthoekige vormen, gezaagd uit de romp van een houten boot.
Geïntrigeerd door het idee dat veel schilders - steeds opnieuw-, als eerste stap voor een nieuw werk de keuze moeten maken voor het formaat van het canvas of paneel, besloot zij de maten voor haar panelen rechtsreeks te ontlenen aan de schilderijmaten van een aantal kunstenaars.
De romp van de boot werd verzaagd in 17 rechthoeken, elk in het formaat van een schilderij van 17 verschillende kunstenaars.
Het eerste deel van ‘Flotilla’ was te zien als installatie op de RC Artfair Rotterdam 2017.
Voor ‘Flotilla’ (deel 2) koos zij twee maten die in haar oeuvre belangrijk zijn. A4 en A6 (postkaart formaat).
Met deze twee formaten maakte zij een serie van de overgebleven delen van de romp.
Elk werk is genummerd, op een bijbehorende A6 kaart staat een afbeelding van de romp van de boot. Hierop is de exacte plek aangegeven waar het deel heeft gezeten.
Momenteel werkt Tamara Dees aan ‘Flotilla’ (deel 3), een publicatie waarin aangegeven wordt hoe de keuzes voor de verschillende maten van schilderijen zijn gemaakt.
Nanda Runge, zaaloverzicht
Nanda Runge, 'Clear dreams of a non-specific body # 25', foto
RAG Premium F.A. papier op Forex 5 mm wit, 28 x 21 cm (Ed. 5)
Nanda Runge, 'Clear dreams of a non-specific body # 24' , foto
RAG Premium F.A. papier op Forex 5 mm wit, 21 x 28 cm (Ed.5)
Nanda Runge, 'Een doekje voor het bloeden (blauw)', assemblage, kunststoffen, lint op beton, 35 x 50 cm
NANDA RUNGE
Een groot deel van het oeuvre van Nanda Runge bestaat uit tekeningen en schilderijen, nauwkeurige impressies van gebouwen of stedelijke landschappen, genoteerd in vlotte penseelstreken en teruggebracht tot de essentie.
Tijdens een werkperiode van drie maanden (mei-augustus 2017) bij het CEAC (Chinese European Art Centre) in Xiamen in China heeft zij zich verdiept in de Chinese schildertechniek ‘Sumi-e’, een oude schildertechniek met zwarte inkt op dun rijstpapier.
De lessen in de verschillende Sumi-e-technieken richtten zich op traditionele, realistische voorstellingen. Hoewel zij juist zocht naar een abstractere manier van schilderen, leerde zij veel over o.a. opzet en penseelvoering, technieken die zij voor haar eigen werk goed kan gebruiken.China is momenteel één van de snels groeiende economieën, met het meeste kapitaal ter wereld. Door het fotograferen van haar omgeving in de stad Xiamen, ontstond er een beeld van de groeiende welvaart in China. De infrastructuur, asfalt, bussen, verhoogde wegen op pilaren, vliegvelden, hogesnelheidstreinen en wolkenkrabbers gaven haar een futuristisch beeld.
De Chinezen bouwen in een hoog tempo enorme constructies, veelal nog met handarbeid.
Met ouderwetse technieken verrijzen woontorens van verbluffende hoogte.
De kracht achter deze welvarendheid lijkt de één-partij politiek, de communistische high efficiency en praktische ‘touch’ van de Chinezen.
Het voor haar onderliggende thema openbaarde zich nadat zij een foto maakte van twee cementzakken, de verbindende factor was ‘beton’, basis voor alle nieuwe gebouwen, bruggen en wegen. In China is de laatste paar jaar meer beton verbruikt dan Amerika in de laatste honderd jaar.
Tijdens de studie/werkperiode in China maakte Nanda in het CEAC een tentoonstelling bestaande uit foto’s, schilderingen op papier en gekleurde assemblages.
De gekleurde assemblages zijn een mix van gejutte en gekochte voorwerpen.
Deze vertegenwoordigen ‘een doekje voor het bloeden’ voor de bouwvakkers die alle dagen aan het werk zijn om China op te bouwen, flesjes en potjes van drankjes die hen een kleine opkikker geven tijdens het zware werk. Tegelijkertijd lijken de composities op een plattegrond/maquette van een imaginaire stad. Samen met de foto’s en schilderingen op papier vormen zij een geheel.
Femke Gerestein, zonder titel (2017), grafiet en kleurpotlood op papier, 59,5 x 91 cm
Femke Gerestein, zonder titel (2017), grafiet en kleurpotlood op papier, 48 x 33,5 cm
FEMKE GERESTEIN
Ik maak tekeningen. Een terugkerend uitgangspunt voor mijn werk is het vrouwelijk lichaam. De meeste tekeningen zijn groot en dus erg aanwezig. De toeschouwer moet naar ze opkijken. Tegelijkertijd zijn de getekende vrouwen kwetsbaar en vaak naakt. Tot medio 2016 begon mijn werkproces met het fotograferen van het model. Meestal fotografeerde ik mijzelf. Vervolgens selecteerde ik de “slechtste” foto’s: te donker, van een grote afstand genomen, onscherp, veel ruis. Die foto’s waren de basis voor monumentale tekeningen. Tijdens het tekenproces onderzocht ik het onderwerp door het van veraf te bekijken, door het vervolgens tot zeer dichtbij te benaderen en door deze beweging te herhalen. De tactiliteit van de tekening nodigt uit om dichterbij te komen. Eenmaal dichtbij verdwijnt het totaalbeeld en openbaart zich een nieuwe dimensie in het getekende oppervlak.
Het medium waarmee ik werk is belangrijk. Tekenen is registreren, kijken, aanraken, voelen en volgen. Tekenen is de tijd in het werk brengen. Het is onderzoeken hoe ik het kijken van de toeschouwer kan beïnvloeden. Tekenen is opperste concentratie waarin de tekening alles is wat er is. Ik teken totdat de tekening alles is wat er is. Totdat ik, de maker, en het gemaakte één worden.
“Door haar eigen lichaam nu direct op papier af te drukken heeft zij zich bevrijd van haar vroegere zelfopgelegde regels en de afhankelijkheid van foto’s en grids. Haar nieuwe werken zijn gemaakt met de meest directe en dynamische actie mogelijk om tekens en sporen af te drukken, bewegingen en gestes vast te leggen en incidentele ophopingen van grafiet te registreren.
Door haar lichaam binnen haar tekenpraktijk als een delicate uitbreiding van haar materiaal te gebruiken is zij erin geslaagd de tekeningen te beleven op een uitzonderlijk suggestieve wijze.” Tekst: Megan Williams, vertaling: Jan De Nys
Femke Gerestein, zaaloverzicht
Stijn Kriele, zonder titels (2017), monotype op papier op MDF, 39 x 26,5 cm (elk)
Stijn Kriele, Zonder titel (8 - 2017), eitempera, drukinkt, collage op papier.140 x 100 cm
STIJN KRIELE
Ik ben gefascineerd door het landschap van polder en strand, en de getijdenbewegingen van de zee. De invloed van het licht op een spiegelend wateroppervlak, lege, kale snelwegen, grijze luchten en kletsnatte polders; het zijn stuk voor stuk onderwerpen die ik tot leven breng in intieme schilderijen, strak geregisseerde foto’s en subtiele werken op papier waarin de stilte voelbaar is. Mijn kenmerkende visie op het landschap leg ik met enige regelmaat ook op video vast. (tekst: Stijn Kriele)
“In het beste geval ontstaat een schilderij van Stijn Kriele binnen zijn eigen kader dat zich niet verstaat met de werkelijkheid. Het schilderij is dan niet aan de werkelijkheid ontleend, maar van de realiteit ontdaan. Er is dan sprake van een schilderkunstige probleemstelling die niet naar iets buiten het schilderij te herleiden is. Hij hoopt het schilderij naar een punt te brengen dat hem noodzaakt een ingreep te doen hetgeen een nieuw inzicht teweeg brengt. Daarvoor moet hij iets doen, wat hij nog niet eerder heeft gedaan, maar wat wel de consequentie is van wat in zijn eerdere schilderijen is ontwikkeld. Steeds is de vraag welke schilderkunstige bouwstenen nog kunnen worden omgekeerd.”
“Stijn Kriele ondergaat het schilderdoek als een lege tafel. Wat erop en er omheen aanwezig is, denkt hij weg om op het tafelblad een ruimtelijkheid te creëren vanuit een gemoedstoestand die hem in staat stelt zaken scherp te ontleden. Stijn Kriele is gek genoeg een veel romantischer kunstenaar dan zijn schijnbaar abstract-geometrische doeken doen vermoeden. In zijn schilderijen worden we het volume van de leegte gewaar.
We ontwaren de verlatenheid van het landschap.” - Citaten uit Mister Motley februari 2015 – tekst: Alex de Vries
In de galerie toont Stijn Kriele een aantal monotypes (zwarte drukinkt op papier) die hij maakte tijdens zijn werkperiode in Ierland. In het kabinet zijn er enkele kleine collages te zien, studies voor de twee grotere werken op papier die in de kamer hangen.
KABINET
Mary A. Waters - Preview januari 2018
Mary A. Waters, 'Eye 47', olieverf op linnen, 25 x 30 cm
Mary A. Waters, 'Eye 28', olieverf op linnen, 22 x 25 cm
Mary A. Waters
Eating the Image
I paint because I want to own these images!
Some notes on my work.
Because I was brought up on the opposite side of Ireland from the only real museum in the country, The National Gallery Dublin, I had no contact with these images (16th – 19th century painting) in 'the flesh' so to speak. My only contact with them was through the printed image.
There is a feeling that these reproductions are of little significance compared to the physical presence of the originals. I see the power of an original, when one stands before it: the presence of the paint, the artist and the time are tangible.
However I see the printed image as having a power of its own. It crosses very much with what one experiences before the original but the context of both these viewings is very important. For the most part a museum or gallery experience is a very public one made more so by the accessibility of these places in our time. Looking at the originals (this particularly applies to Dutch 17th Century painting) one is confronted by an icon of huge cultural and monetary value and preciousness that leads one to venerate rather than see it.
It is the accessibility of the printed image that has given us the best opportunity to experience the images with the required amount of time and quiet needed to explore them. Reproduction also removes us somewhat from the iconic status of the work and gives us a chance to really see its worth.
The other area that interests me very much and that I address in my work is the relevance of European visual imagery to many of the people living in The West. Again because I come from a country with a long and troubled history with colonization; when these images were presented to us despite the fact that we were white, western European Christians, they were not ours in any real sense. They carried a message of the superiority of the bearer who almost always came from abroad. Because of the poverty in Ireland there was little or no indigenous visual art tradition. The 'otherness' of western art was something we felt strongly. At the same time the beauty and obvious worth of these images attracted us greatly. I believe this is something very many people living in the west right now are experiencing.
Ironically given my regard for the printed image, I have found the intensity of figurative painting is the best way for me to express the experience of looking at these reproductions and the many hours painting layer after layer of paint helps reflect and reconcile the beauty of the images with the complexity of the messages they convey.
Mary A Waters
Kunstbeurzen 2017
9- 12 februari 2017
ART ROTTERDAM 2017 - Van Nelle Fabriek, Rotterdam - STAND 65
Clary Stolte (NL), Jus Juchtmans (BE), Wolfgang Ellenrieder (DE)
P.B. Van Rossem (BE), Dave Meijer (NL), Regine Schumann (DE)
9- 12 februari 2017
WE LIKE ART - Editions & multiples op Art Rotterdam 2017
Kunstenaars op 'We Like Art'
Maurice van Tellingen (NL), Paul Gees (BE), Bert Frijns (NL)
Jan van Munster (NL), Piet Dieleman (NL)
Jan van Munster, 'Broken Brainwave' (2016), handgeschept papier, potlood, metaal, 53 x 39 cm
Paul Gees, z.t. (3 versies), HPL plaat, hout en steen, 26 x 12 x 4 cm