2018

Tentoonstellingen 2018
 

13 januari t/m 17 februari 2018

Paul Gees (BE) - ruimtelijk werk
Jus Juchtmans (BE) - schilderijen
Dave Meijer (NL) - schilderijen
Mary A. Waters (IRL) - schilderijen
 


Jus Juchtmans & Mary Waters

 

 


Paul Gees, 'Splijtsteen' (2005), es en steen, 84,5 x 7 x 10,5 cm


 


Paul Gees

 

 


Jus Juchtmans, nr. 20160923, acryl op doek, 95 x 80 cm


 



Jus Juchtmans, nr 20170112, acryl op doek 50 x 40 cm

 


 


Dave Meijer


 


Dave Meijer, Zonder titel (2017), olieverf op paneel, 40 x 30 cm

 




Mary A. Waters, Portrait No 34 (Flemish) 2016, olieverf op doek, 95 x 80 cm

 


Mary A. Waters

 

24 februari t/m 31 maart 2018

ZAAL (SOLO)
P.B. Van Rossem (BE) - elementi ricorrenti - nieuwe schilderijen, collages en objecten
KAMER
Ignace De Vos (BE) - slaklijnen en schaduwsporen - schilderijen en tekeningen


 



Het werk van Bert Van Rossem wordt gekenmerkt door geschilderde minuscule vierkantjes, texturen en geometrische constructies. Het resultaat is een abstract beeld. Daarvoor laat hij zich inspireren door alledaagse observaties, humanisme, wetenschap, poëzie, gevoelens en licht. In zijn werkwijze speelt muziek een centrale rol. Jazz, wereldmuziek en klassieke muziek van com­ponisten zoals Bach, Scarlatti en Clementi bepalen het ritme en zorgen voor invloeden en atmosfeer. Het toeval bepaalt in grote mate het resultaat. Van Rossem werkt op panelen van verschillende formaten, die hun gebreken niet verbergen en de tekening juist bepalen.
Tekst: M Museum Leuven (Open M  - 2013)

 


P.B. Van Rossem
Z.t. (2017/2018), vinylverf op hout, 14,5 x 8,5 cm

 


P.B. Van Rossem
Bewerkte leporello  "de H. kruisweg vinde een eereplaats in uwe woning"
Totaal: 28 bladen (14 aan de voorzijde en 14 aan de achterzijde), Olieverf op papier, elk 14,5 x 10 cm

 


P.B. Van Rossem
Drie bladen van de bewerkte leporello  "de H. kruisweg vinde een eereplaats in uwe woning"
Olieverf op papier, elk 14,5 x 10 cm
 

Het overgrote deel van het werk van P.B. Van Rossem heeft een drager van eerder gebruikt materiaal zoals een gevonden paneel , een stuk karton, een boekkaft of een oud schilderijtje. Ook in het werk zelf gebruikt hij regelmatig (rest)materialen die, samen met de drager, een grote invloed hebben op het uiteindelijke beeld. 
Een beeld dat wordt opgebouwd uit vlakken, minitieus geschilderde rasters, lijnen en geometrische patronen, soms opgehoogd met gips of karton.


P. B. Van Rossem
Zonder titel (2018), Mixed media object ( hout, triplex, unaliet, gips, karton, olieverf), 36 x 24 x 14,5 cm


 

 


P. B. Van Rossem
Zonder titel (2018), vinylverf  op paneel op lattenconstructie - 28,4 x 19,8 cm



 


Zaaloverzicht Ignace De Vos



 


Ignace De Vos
‘Schaduwsporen op gitaarpuzzel’ (2017/2018), acryllak en spuitbus, 80 x 60 cm





Ignace De Vos
Zonder titel (2018), kleurpotlood op karton, 34 x 25 cm

 

 


Ignace De Vos
Zonder titel (2018), kleurpotlood op karton, 30 x 21 cm

 

14 april t/m 19 mei 2018

'EN/EN'
Jan van Munster (NL)
Steven Aalders (NL)


(L): Steven Aalders, ‘Act [Blue, Orange]’ (2015), olieverf op linnen, 75 x 75 cm
(R): Jan van Munster, ‘Behind Dark – 1’ (2017),  glas, zwarte verf, argon, transformator, 195 x 7 cm  (Ed. 3)  
Foto: Peter Cox

 



(L): Steven Aalders, 'Place [Green Field]'  (2013), olieverf op linnen, 100 x 100 cm
(R): Jan van Munster, ‘Tailored Square’  (2018), glas, argon, twee spijkers, transformator, 70 x 70 cm  (Ed.3)
Foto: Joost Hesseling




Jan van Munster
'Icetable' (1990), staal, koper, compressor, ijskristallen, 90 x 45 x 45 cm, (Ed.2)




Jan van Munster
'Detail of Two Squares' (2017), krijt, wit glas, argon, transformator, 110 x 110 cm


Het werk van Jan van Munster gaat over energieën; over tijd en ruimte waarin tegenstellingen als licht en donker, warmte en koude, haat en liefde, aantrekken en afstoten, lawaai en stilte een gegeven zijn.

 


Jan van Munster
‘Lovers’ (2017), zwart en antraciet poeder coated aluminium, magneet  230 x 20 x 5 cm elk  (Ed. 3)
Foto: Joost Hesseling

 


Steven Aalders
'Phi [Blue, Red]' , (2015), olieverf op linnen, 100 x 162 cm

 

Steven Aalders maakt abstracte schilderijen met lijnen en kleurvlakken in een geometrische verdeling.
Hij ziet het schilderij als een model, een in verf gematerialiseerde gedachte.
Hij is tot zijn abstracte taal gekomen uit een streven naar eenvoud en helderheid, naar een tijdloze universele uitdrukking die voor iedereen op elk moment in de tijd toegankelijk is.  



Steven Aalders
'In My Beginning is My End' (2014), olieverf op linnen, 6 delen, 25 x 25 cm elk

 

 


(L): Steven Aalders, 'In My Beginning is My End' (2014), olieverf op linnen, 6 delen, 25 x 25 cm elk
(M): Jan van Munster, ‘Tailored Square’ (2018), glas, argon, twee spijkers, transformator, 70 x 70 cm (Ed.3)
(R): Jan van Munster, 'Detail of Two Squares' (2017), krijt, wit glas, argon, transformator, 110 x 110 cm
Foto: Peter Cox

 


(L): Steven Aalders, ‘Phi [Blue, Red] (2015), olieverf op linnen, 100 x 162 cm 
(R): Jan van Munster, ‘Lovers’ (2017), zwart en antraciet poeder coated aluminium, magneet  230 x 20 x 5 cm elk  (Ed. 3)
Foto: Peter Cox

 

 

26 mei t/m 30 juni 2018

Cor van Dijk (NL) - beelden
René van den Bos (NL) - schilderijen

Kabinet: wisselende selectie van recent in stock genomen werken van verschillende kunstenaars
 


Cor van Dijk, drie beelden in de zaal van de galerie




René van den Bos, schilderijen in de zaal 

 



René van den Bos
'Inside-outside 2018 # 3' (2018), acryl op linnen op paneel, 50 x 40 cm





René van den Bos
Atelieropname - 'Inside-outside' (2018), acryl op linnen op paneel, elk 50 x 40 cm
 

René van den Bos (1959) toont in de galerie een aantal recente schilderijen (olieverf of acrylverf op doek op paneel).
Kenmerkend voor zijn werk zijn de 'grids' van minuscule horizontale en verticale lijnen. Van den Bos brengt laag over laag kleur aan waarbij elke volgende laag geschilderd wordt over een tapemasker waarin millimeter dunne lijnen handmatig zijn uitgesneden.
Door de rasters ontstaan hoogteverschillen met licht, schaduw en ritme. In zijn schilderijen ervaar je een prachtige spanning tussen de constructief/formele opzet en het werkproces waarbij de handmatigheid afleesbaar is.
Zijn werk toont zijn fascinatie voor de grondbeginselen van de schilderkunst.
Lijn, ritme, kleur en vorm geven hem de ruimte deze te benutten zonder anekdotes te  gebruiken.
 


Cor van Dijk
Zonder titel (2014), staal, 40 x 32 x 10 cm
 

De stalen sculpturen van Cor van Dijk (1952 Pernis) zijn strak en geometrisch van vorm. Het materiaal staal is vanuit de ontwerpfase onlosmakelijk verbonden met de realisatie van het werk.
Van Dijks sculpturen zijn opgebouwd uit losse, precies passende delen van massief staal. Deze delen worden gesneden uit platen staal die variëren in dikte afhankelijk van het te realiseren concept. Door de diktemaat van de staalplaat als een maat in de sculptuur te gebruiken blijft de walshuid, al op het staal aanwezig, intact.

Kijkend naar de sculpturen bewegen de ogen, verspringt de aandacht afwisselend van plaatsen waar de ruimte open is naar de delen die ruimte innemen. De naden tussen de delen zijn belangrijk, aangezien zij maat geven aan de massa en aangeven waar ruimte is en waar niet. De kunstenaar probeert de inwendige ruimte te laten zien, met indelingen, mogelijke ruimtes, de ruimtes tussen de delen en de massiviteit van het staal. Alle afmetingen hebben met elkaar te maken: de sculptuur dankt uiteindelijk haar aanwezigheid aan deze exacte maatvoering en de perfecte aansluiting van de verschillende delen. 
Elk nieuw te realiseren concept tracht de context van het voorgaande werk nader te preciseren. En geeft ook een richting aan, een aanwijzing voor nog te ontwikkelen concepten.

Frontaal hebben de sculpturen een ondubbelzinnig karakter. Maar wanneer zij nader worden bekeken van meerdere kanten verdwijnt deze eenduidigheid, om plaats te maken voor een niet direct te bevatten complexiteit. De naden, die het resultaat zijn van de exact passende losse delen, creëren een zowel twee- als driedimensionale tekening op en door de sculptuur.

Al verkennend en werkend is er een generatief systeem ontstaan waarin iedere evolutie, iedere aanvulling en iedere realisatie een route uitzet en zijn eigen doel nastreeft en het geheel ‘kloppend’ maakt, althans voor dat moment.

Het realiseren van een sculptuur is een lang proces. Een werk kan pas gemaakt worden nadat het ontwerpproces is afgerond en het concept gereed is. Alle afmetingen moeten tot op de laatste millimeter bekend zijn. Ingrijpen tijdens het maakproces of achteraf is bij deze werkwijze niet mogelijk. Dit zet het werkproces onder druk – iets wat Van Dijk als positief ervaart.

De recente sculpturen bestaan uit één deel. De plaats van de open ruimte en de afmetingen hiervan bepalen de afmetingen van het geheel. Dit leidt tot een object waarin massa (materie) en open ruimte nog nauwer met elkaar verbonden zijn. De sculpturen zijn technisch zo uitgevoerd dat er geen nadrukkelijke sporen van bewerking van het staal duidelijk zichtbaar zijn.
Dankzij deze optelsom van de massa, de open ruimte, en de onderlinge verhoudingen van beide, doen Van Dijks verstilde sculpturen een sterk appel op de toeschouwer. (Bron: www.corvandijk.com)
 

Kabinet - 26 mei t/m 30 juni 2018
Regelmatig wisselende opstelling
Jus Juchtmans (BE), Mary Waters IRL), Dave Meijer (NL), P.B. Van Rossem (BE), Ditty Ketting (NL)



Mary Waters (IRL)
Z.t. (dark woman, pink strip), olieverf op linnen, 100 x 85 cm




Jus Juchtmans (BE)
Nr. 20171222 (2017), 50 x 40 cm, acryl op doek
 


Dave Meijer (NL)
Zonder titel (2016), olievef op paneel, 34,5 x 26 cm

 

 


Ditty Ketting
Z.t. # 450 (2017), acryl op linnen, 25 x 25 cm
Foto: Bob Goedewaagen

 

  
P.B. Van Rossem
Z.t. (2018), vinylverf op hout, 14,5 X 8,5 x 5 cm (zijaanzicht en front)

 

8 september t/m 13 oktober

Clary Stolte (NL) - 'Love, love, love'  - recente werken
Shawn Stipling (UK) - 'Beasts Like Us' - recente werken


Zaal met werken van Clary Stolte


 


Clary Stolte
'001502 Modulatie 3', (2015), plastic en tape op linnen, 110 x 110 cm
 

Het werk van Clary Stolte (Amsterdam) kan het best omschreven worden als object research painting dat bestaat uit een minutieus onderzoek naar materiaal, eigenschappen en gedragingen. Dit leidt tot minimale, maar daarin tegelijkertijd extreme ingrepen. Naast verf gebruikt zij in haar werk industriële materialen maar ook hedendaagse die we van alledag kennen (zeep, shampoo, plakband, kauwgom, lijm). Sleutelwoorden binnen het oeuvre zijn ritmiek, volume, humor, vernieuwing, nieuwsgierigheid en experiment. Maar zij wil vooral het plezier van het werken in het atelier met het publiek communiceren.

The works of Clary Stolte (Amsterdam) can be best described as object research painting. Which means a precise research of material properties and behavior that leads to minimal, but at the same time particularly extreme interventions. She uses traditional painting materials as well as industrial materials and ephemeral or disposable products (soap, sugar, plastic, acrylic polymer emulsion, hair gel, shampoo) drawn from everyday domestic and commercial worlds in the making of her paintings and drawings. Rhythm, volume, spaciousness, humor, innovation, curiosity and experiment are key words.  Most of all she wants to communicate the fun and play involved in making her work.

 


Clary Stolte
'Transparant diepteoppervlak # 10' (2017), lijm en vlieseline op houten frame, 24 x 24 cm
 

 

     
Shawn Stipling
Links: 'All of us beasts' (2018), acryl en gesso op paneel, 30 x 17,5 cm
Rechts: 'After the flat' (2018), acryl en gesso op paneel, 30 x 17,5 cm
 

My work is often very sparse in its content. The elements I use are minimised until only that which is ‘active’ remains. This reduction is essential as it allows for greater control over each of these elements and, crucially, allows me to eliminate any accident in favour of ‘conscious choice’. The precision is also functional; further emphasising that even details, of sometimes only one millimeter or less, are intentional and not the result of chance. Creating a situation where the viewer is fully aware that every nuance has been considered and is not the outcome of a serendipitous act.

I choose imagery associated with human activity, rather than that which pertains to the natural environment, as I wish to communicate in a very direct and, as I see it, very ‘human’ way. I am interested in the connections we make with others through the things we create – art, music, architecture..., and how these connections can be based on the tiniest of details. I find that the knowledge of these details being created specifically and ’intentionally’ by the artist, composer, architect…, rather than by random occurrences, produces an intensely intimate connection enhanced by the unambiguous nature of the expression.
Shawn Stipling 2018



Shawn Stipling
Z.t. [198] (2018), acryl en gesso op paneel, 32 x 22 cm

 

 


Shawn Stipling
Z.t. [199] (2018), acryl en gesso op paneel, 28 x 21 cm

 


Kamer: Shawn Stipling

 

20 oktober t/m 24 november 2018

René Korten (NL) - 'Moon down here' - nieuwe schilderijen
Mark Kramer (NL) - Installatie & recente werken

 


René Korten, zaaloverzicht

 

 


René Korten, 'Feeler' (2018)
Acryl op MDF, 98,5 x 120 cm

 

 


René Korten, 'Moon down here # 1' (2018)
Acryl op MDF,  90 x 120 cm
 

De menselijke natuur, dat is wat centraal staat in mijn werk. De mens heeft grote invloed op zijn omgeving, cultureel-bepaalde en natuurlijke processen zijn vrijwel niet van elkaar te onderscheiden. Die processen vinden hun weerspiegeling in het maakproces van mijn schilderijen. Uiterst zorgvuldige beslissingen wissel ik af met intuïtieve ingrepen en slechts ten dele beheersbare handelingen. Elk schilderij is resultaat van op elkaar inwerkende krachten.
In essentie gaat mijn werk over verbinden. Ik wil (schilderkunstige) beelden maken waarin verschillen niet worden uitgevlakt, maar waarin betekenisvolle en productieve ontmoetingen van het ogenschijnlijk strijdige centraal staan. Beelden die complex zijn en tegelijk helder ogen. Beelden met een logica die niet benoemd kan worden. Het groeien en bouwen, het vloeien en botsen syncretisch samengebracht.
Enkele nieuwe werken in de tentoonstelling zijn geïnspireerd op een reis die ik in het voorjaar maakte naar het vulkanische eiland Lanzarote. Het grillige en welhaast buitenaardse landschap maakte diepe indruk op me, de schilderijen die daarna ontstonden beelden het landschap niet af maar ze refereren er aan.

Man has a great influence on his environment, the world is an amalgam of chaos and horror and at the same time of beauty and ingenuity as a result of human nature. Cultural and natural processes are virtually indistinguishable from each other.
This is what engages me, that's what my work is about, and the processes mentioned are reflected in the working process of artmaking. I alternate highly precise decisions with intuitive operations and only partially controllable actions. Every painting, every object, every project is a result of interacting forces.
I strive to create pronounced works, but essencially they are about making connections. I have the conviction that, also in the present time, it is useful and necessary to make images in which differences are not smoothened, but in which meaningful and productive meetings of the seemingly contradictory are central. Images that are complex and at the same time look clear. Pictures with a logic that can not be named. Exciting and relevant paintings because of the way in which the constituent elements connect to each other and thereby make a statement about the world. Images that are a parallel universe rubbing against reality, but that can not be reduced directly to a figurative interpretable representation or social comment. Growing and building, flowing and crashing combined in a syncretic way.
Paint flows , fluid becomes image. Just as cells divide , this is how the blotches take shape. I try things out and observe what happens. There is no detailed plan, but an intention does exist. Experimentation and variation sooner or later lead to a combination of elements that proves fruitful, one that's new and yet holds up. A new form of 'suitability'. Darwinism in paint. Paint shows itself and shows this process. A blotch is both itself and an organism functioning within a whole. The painting is its own domain as well as a portrayel of the (complexity of the) world in which it exists. There is no distinction between the abstract and the figurative.

 

       
René Korten                                                                      René Korten
Spirit Level # 53, acryl op MDF, 23,5 x 29 cm                   Spirit Level # 51 acryl op MDF, 23,5 x 29 cm

                                                       


 


Mark Kramer, 'Dispersion' (2018)
Installatie met rollen geperforeerd behangpapier / Site specific work with rolls of perforated wallpaper
 

"Nadat ik vorig jaar in de 'kamer' heb geëxposeerd, ben ik door de galerie in de gelegenheid gesteld om een installatie te maken voor de zaal. Met mijn installaties onderzoek ik het begrip 'leegte' binnen een architectonische context. De installatie bestaat uit rollen (behang) papier die samen een papieren wand vormen op afstand van de gevel. Door de meerdere rollen achter elkaar te hangen ontstaan er coulissen. Het papier is met verschillende diameters geperforeerd. De verschillende perforaties zorgen voor het filteren van het (dag)licht en van het achterliggende beeld, de monumentale kozijnen in de gevel.

Daarnaast toon ik in de galerie een aantal nieuwe werken in behangpapier en gipskarton. Deze werken heb ik gemaakt door meerdere lagen behangpapier en/of gipskarton op elkaar te leggen en te perforeren. Vervolgens heb ik de ontstane perforaties geheel of gedeeltelijk weer opgevuld met restmateriaal en ander vulmengsel. Door deze ogenschijnlijk nutteloze handeling zijn er nieuwe wandreliëfs ontstaan".

"After I have exhibited in the 'room' last year, I have been given the opportunity by the gallery to make an installation for the 'main room'.
With my installations I investigate the concept of" emptiness "within an architectural context. wallpaper) paper that forms a paper wall at a distance from the façade.With the multiple rolls to hang behind each other, there are baffles.The paper is perforated with different diameters.The different perforations provide the filtering of the (day) light and of the underlying image, the monumental window frames in the façade.

In addition, I show a number of new works in wallpaper and plasterboard in the gallery. I have created these works by placing several layers of wallpaper and / or plasterboard on top of each other and perforating them. Then I filled the resulting perforations completely or partially with residual material and other filler mixture. Because of this seemingly useless action, new wall reliefs have arisen".


 


Mark Kramer, zonder titel [018-0129] - (2018)
Perforaties in een kasboek, 35 x 25 cm / perforated ledger, 35 x 25 cm
 


Met reliëfs, objecten en site-specifieke installaties onderzoekt beeldend kunstenaar Mark Kramer (1973) begrippen als leegte, lichtheid en verstilling. Zijn werk ontstaat vanuit een fascinatie voor ‘licht en leegte’ en kenmerkt zich door stippellijnen, stippenvelden en stippenruimtes waarmee hij vlakken, vormen en (lege) ruimtes accentueert.
Vanaf 2010 werkt hij aan monochrome abstracte composities in paneel of papier, waarbij puntstructuren worden gemaakt door boorperforaties. Door de perforaties in het witte vlak ontstaat er een spel tussen licht en donker.
De hoeveelheid gaten, de mate van doorboren en de diepte van het boorgaatje zijn bepalend voor het reliëf. Daarnaast vormen de lagen papier, de afstand van de onderlinge gaatjes, de afstand tussen lijnen en het ritme van een patroon het uiteindelijke beeld. Het is een visueel spel tussen gaten, stippen en lijnen.
Het uiteindelijke beeld en zijn betekenis worden bepaald door; De handeling, het boren, het nutteloze van de handeling. De perforatie, de gelaagdheid van de materie, de diepte, het spel van licht en donker bij meerdere perforaties naast elkaar en de reststof, het boorsel dat als een soort van as overblijft.

With reliefs, objects and site-specific installations, visual artist Mark Kramer (1973) explores concepts such as emptiness, lightness and stillness. His work arises from a fascination with 'light and emptiness' and is characterized by dotted lines, dot fields and dot spaces with which he accentuates surfaces, shapes and (empty) spaces.
From 2010 he works on monochrome abstract compositions in panel or paper, where point structures are made by drill perforations.
The perforations in the white area create a play between light and dark. The amount of holes, the amount of piercing and the depth of the drilling hole determine the relief. In addition, the layers of paper, the distance of the mutual holes, the distance between lines and the rhythm of a pattern form the final image. It is a visual game between holes, dots and lines.
The final image and its meaning are determined by; The act, the drilling, the uselessness of the action. The perforation, the stratification of the matter, the depth, the play of light and darkness in the case of multiple perforations next to each other and the residual material, the cuttings that remain as a kind of ash.

         

             

Mark Kramer                                                                            Mark Kramer
(L) Zonder titel [018-0611] (2018)                                            (R) Zonder titel / Untitled
Perforaties in lagen behangpapier, 23 x 33 cm                       Perforaties in gipskarton, 35,5 x 25,5 cm
Perforated layers of wallpapaper, 23 x 33 cm                         Perforated plasterboard, 35,5 x 25,5 cm

 

 


Mark Kramer, muur met 3 werken

 


Mark Kramer
Zonder titel (018-0830 I), perforaties in behangpapier, 73 x 53 cm
Untitled (018-0830 l) perforations in wallpaper, 73 x 53 cm

 

1 - 22 december 2018

WINTERSHOW 2018
 


v.l.n.r. Ingrid van der Hoeven, Jus Juchtmans, P.B. van Rossem
         


v.l.n.r. René van den Bos, Ditty Ketting, René Korten

 


P. B. Van Rossem, z.t. (2018)
Vinylverf op boekcovers, 7-luik (totaal ca. 290 cm breed)
De tekstregels op de achterzijde van de (in de kringloopwinkel aangeschafte) Prisma boeken zijn overgeschilderd waardoor er verschillende abstracties ontstaan. De kleurenkeuze is deels bepaald door de kleur van de cover.
Het totaal is opgebouwd als degradé - van felrood naar vuil licht roze en van felgroen naar blauw...in het midden onderbroken door bruin.
€. 3.150,00 ( 7 werken, incl. lijsten / 7 works incl. frames)

P. B. Van Rossem, untitled (2018)
Vinyl paint on book covers, 7 parts (total approx. 290 cm wide)
The text lines on the back of the Prisma books (bought in the second-hand shop) have been painted over, resulting in different abstractions.
The color choice is partly determined by the color of the cover.
The total is built up as a degradé - from bright red to dirty light pink and from bright green to blue ... interrupted by brown in the middle.


 

  
P.B. Van Rossem
(Links) Nr. 1 van het 7-luik, vinylverf op boekkaft, 31 x 24 cm (lijstmaat) - (Rechts) Nr. 1 t/m 4
(Left) No. 1 of the 7-hatch, vinyl paint on book cover, 31 x 24 cm (frame size) -  (Right) No. 1 - 4
 

Kunstbeurzen 2018

 

7 - 11 februari 2018
Art Rotterdam

Paul Gees, Jus Juchtmans, Dave Meijer, Raf Thys, Mirjam Hagoort, Tamara Dees
Mary A. Waters, Hinke Schreuders, Harry Markusse




 

4 - 8 april 2018
KunstRAI Amsterdam


Dave Meijer, Paul Gees, Raf Thys, Jus Juchtmans, P.B. Van Rossem, Mirjam Hagoort, Mary A. Waters


 

26 - 30 september 2018
Art The Hague

Jus Juchtmans, Dave Meijer, Raf Thys, Clary Stolte, Ditty Ketting,
Maurice van Tellingen, P.B. Van Rossem