Clary Stolte (NL)

1970

Woont en werkt in Amsterdam

Opleiding: BFA - HKU Utrecht 


Zaaloverzicht 'Love. love, love', soloshow in galerie van den Berge 2018




001841 Stretching #2 (2018), acryldraad op frame , 18 x 24 cm

 



Atelier opname

 

Tentoonstellingen (selectie)

2018- 2010
'Love, love, love', soloshow galerie van den Berge
'Paint it soft',  Museum SCHUNK* , Heerlen
'NIVEA',  Spaceburo, Antwerpen (BE)
'Fiction v2' (With Only Daylight Between Us) Dayton, USA en Angelika Studios (UK)
'BLOKDOK',  (met Peter Luining) Guestroom - Code Rood, Arnhem
'Subject To the Abstract', Galerie van der Mieden, Brussel (BE)
'You Have No Idea',  curator Alain Biltereyst, 6B Gallery, Elingen (BE)
'The logic of things', Galerie C. de Vos, Aalst, (BE)
'Precise operations', curator Alexandra Kennedy, Factor 44, Antwerpen (BE)
'IK WORDT' / Johan De Wilde project, Voorkamer, Lier (BE)
'Neue stille', Vous Etes Ici, Amsterdam
'Slow Freeze', Gemak, Den Haag
'Secret postcards', Jan van Eyck Academy, Maastricht
'Image archive project',  curator Tilman, Moins Un, Paris (FR)
'Edition/ready made', Isprojects, The Others, Turijn, (IT)
'Liefde in de kunst', Museum Le Secet. P.ART of your life, Zwolle
'MODEL 004-the function of the studio', Galerie van den Berge, Goes
'Een i treurend om een punt', Museum SCHUNK, Heerlen
'A romance of many dimensions', curator Brent Hallard, Brooklyn Artist Gym, NY (US)
'Therely Bare', Kent State University, OH en Zeitgeist Gallery, Nashville, TN, (US)
'SNO62', Sydney Non Objective. Sydney (AU)
'Touch', curator Brent Hallard, Paris Concret, Paris (FR)
2009 - 2004
'Visual Moods', Schunck* Museum, Heerlen
'SpaceForOneArtWork': 'PIECE III' Buro Empty Gallery, Amsterdam
'A bit O' white', CCNOA, Brussel (BE)
'Concrete zaken', curator Jan Maarten Voskuil, Nieuwe Vide, Haarlem
'The Armory show', Raid Projects, New York (US)
'Plastic Memory,' (met Radboud Mens)  Nieuwe Vide, Haarlem
'Sense', plastic installatie met dansers, Open Haven Museum, Amsterdam
'Transparency', curator Jan van der Ploeg Showcase-NL, Amsterdam



'MODEL 003-the function of the studio', Galerie van den Berge, Goes 

 

Janneke Wesseling – AMC Magazine 2005

Shampoo, zeep, suiker, epoxyhars, was, acrylaatdispersie: voor Clary Stolte komt in principe ieder materiaal in aanmerking om er een monochroom, vierkant schilderij mee te maken. Het liefst werkt zij met doorzichtige materialen die zij in lagen over elkaar aanbrengt zodat de onderliggende lagen zichtbaar blijven en een transparant volume ontstaat.
De experimenteerdrang is groot. Onlangs maakte Stolte een schetsje met uierzalf op kalkpapier, en smeerde zij aambeienzalf op doek.
Doorgaans zijn de schilderijen van Stolte van bescheiden formaat. Soms wijkt zij hiervan af om een schilderij te maken dat, bijvoorbeeld, een hele ruimte in beslag neemt. Zoals een werk van haargel voor een tentoonstelling in een galerie.
Vijfhonderd liter haargel, gedoneerd door de fabrikant, had zij uitgestort in een bak van drie bij drie meter.
De beschouwer kon er letterlijk niet om heen, en de geur was ondraaglijk. Het werk verdampte langzaam, haargel bestaat immers voor 90 procent uit water en alcohol. Dit was ook de bedoeling: het werk moest zo ongeveer verdwenen zijn op het moment dat de tentoonstelling voorbij was.
Stoltes werk is kwetsbaar en aan verval onderhevig. Uierzalf op kalkpapier is geen lang leven beschoren, en zilverpen op papier wordt na verloop van tijd geel. Fragiliteit en verval zijn onderdeel van het werk, een schilderij van Stolte is een levende huid. In feite wil zij een soort wegwerpkunst maken.
Ze overwoog ooit om een werk te maken van lollies dat mensen weg zouden kunnen likken, zodat er een hoek uit het schilderij zou verdwijnen.
Om redenen van hygiëne zag zij hiervan af. Deze schilderijen gaan over stof en tijd, over dood en leven.
Vanwege dit proces van verval, soms langzamer, soms sneller, zijn de werken van Stolte nooit 'af'.
Om het onvoltooid-zijn te benadrukken werkt zij nu aan een serie schilderijen die zij Unfinished noemt en waarvan het uitdrukkelijk de bedoeling is dat er stof op komt. Ze kunnen dan ook niet worden ingelijst. In feite geldt het voor al het werk van Stolte: idealiter hangen de schilderijen 'naakt' aan de muur, en tekeningen worden met spelden aan de wand geprikt. Of ze liggen op de grond, of ergens op een kastje, zodat je ze op kan pakken, het materiaal en het gewicht kan voelen.

Het beste komen deze kunstwerken tot hun recht in het atelier. Hier hebben ze de fysieke nabijheid en aanraakbaarheid die de kunstenaar voor ogen staat. Wanneer de werken het atelier hebben verlaten worden ze vaak door de nieuwe eigenaar tegen verval beschermd.
Het is ook niet eenvoudig ze op tentoonstellingen zo te tonen als is bedoeld. Voor Stolte is het verschil tussen de ateliersituatie en de buitenwereld een bron van frustratie. Zij bereidt daarom een tentoonstelling voor die het presenteren van haar werk tot onderwerp heeft en waarbij de presentatie inhoudelijk onderdeel is van het werk. Ook in het AMC is het onmogelijk om het werk van Stolte onbeschermd te tonen.
De vijf werken die van haar zijn aangekocht worden samen in een perspexdoos geëxposeerd.
De afmetingen variëren van 24 x 24 tot 35 x 35 centimeter. Het eerste (van links naar rechts) is een puntjesraster gemaakt met zilverpen op papier.
Het tweede een raster van in papier geperforeerde gaatjes, de bovenste helft van bovenaf geperforeerd, de onderste helft vanaf de onderkant, met halverwege een 'witregel'. Het derde is een wit doekje van synthetische klei, dat door zijn volume eerder een reliëf dan een schilderij is. Het vierde is liggend gemaakt, met shampoo op doek, en het vijfde is een glanzend, transparant schilderij met een oppervlak van acrylaatdispersie.

Stolte is opgeleid aan de kunstacademie in Utrecht, waar zij les kreeg van Floor van Keulen en Frank van Hemert, een schilder die is op de maximale expressie van de verfstreek en van de geabstraheerde vorm. Na het verlaten van de academie begon een zoektocht naar een reductie van formele elementen, totdat zij uitkwam bij het vierkant, het nulpunt van de zakelijke, statische vorm. De beroemde schilder Robert Ryman was haar hier lang geleden al in voorgegaan. Toch voelt Stolte zich minder verwant met het witte, reductionistische werk van Ryman, en ook minder met dat van de Nulkunstenaars, zoals de witte rasters van Jan Schoonhoven. Zij staat dichter bij kunstenaars als Dieter Roth (bekend van chocolade-sculpturen) en de kunstenaars van Fluxus, die de kloof tussen kunst en leven wilden overbruggen, onder andere door vergankelijke wegwerpmaterialen te gebruiken.
Ondanks alles blijft Stolte schilderen en benoemt ze haar werk uitdrukkelijk als schilderkunst.
De handeling van het maken van het schilderij is belangrijk. Zij brengt shampoo en acrylaatdispersie op het doek aan met de kwast, ze stort haargel, smeert aambeienzalf, giet suikerwater.
De handeling bepaalt het werk. Stolte zoekt naar licht en transparantie. Er zijn vele gradaties van doorschijnendheid, afhankelijk van het materiaal waarmee zij schildert en afhankelijk van het materiaal van de drager.
Het oppervlak reageert op het aanwezige licht en reflecteert het. Er is glinstering, glans. Hoe verhoudt een schilderij zich tot de muur, tot de ruimte? Waarin ligt de eigenheid, de identiteit, van een schilderij? Als je het spieraam eruit haalt, is het dan nog steeds een schilderij? Wat ís een schilderij? 


Atelieropname 2018
 

Collecties (selectie)

Caldic Collectie, Museum Voorlinden, Wassenaar
Van Abbe Museum, ARCHIVES ARTisSTART
Museum Schunck*, Heerlen
CCNOA 30/30, Image Archive Project (IAP)
Museum Le Secet
AMC COLLECTION, Amsterdam
Maple Partners BV Nederland, Amsterdam
Kunstuitleen CBK Drenthe
Gemeente Amsterdam
Van der Waals en Zeinstra Architecten
Rely Financial Consultants NV


001839 Breton stripe stretch [Marinière] (2018)  stretched katoendraad op canvas 18 x 24 cm

 

Publicaties (selectie)

2016 'NIVEA', HART #154, Grete Simkuté, HART Magazine (BE)
|2016 'Tekenen kan ook met laser en nietjes', Kees Keijer, Het Parool
2016 'Mierzoet, hydraterend of transparant', Sanne van Rij, F.A.L.L Magazine
2013 'Cool conversations in Antwerp', Noel Ivanoff, Art News New Zealand
2013 'Sympathetic to the new silence', Jan Pieter Ekker, Parool
2013 'Geometrie op Art Rotterdam', Heske ten Cate, Mister Motley
2012 'Onontkoombaar', Manon Berendse, Financieel Dagblad
2012 'Het schilderij is de werkelijkheid', Nico Out, Provinciale Zeeuwse Courant
2011 'An Exercise in Seeing at Brooklyn Artist’s Gym', Eric Sutphin, Beard & Brush (USA)
2011 'Zomer bij Schunck* - met een i treurend om een punt', Adrienne Peters, Zwart Goud
2012 'Unfinished, Visual Discrepancies', interview Brent Hallard, Tokyo (JP)
2005 Review Janneke Wesseling, AMC Magazine
2005 'Een abstracte Nachtwacht', Eric Bos, Dagblad van het Noorden 

 



Terug naar overzicht