Nu

NU / CURRENT

07/05 > 18/06

Mirjam Hagoort (NL)
'De troost van een tent' / 'The comfort of a tent'
Soloshow - recent works

Tijdens ART Rotterdam is de galerie open op de reguliere dagen en tijden
During ART Rotterdam the gallery will be open on the regular days and times
 

           

 

 

In de schilderijen, tekeningen, riso prints en mixed media werken van Mirjam Hagoort spelen vorm- en kleurcontrasten, ritme en verhoudingen - veelal ontleent aan de stedelijke architectuur-  altijd een belangrijke rol.

In haar recente werken, nu te zien in haar solotentoonstelling in Goes, zijn deze beeldelementen ook onmiskenbaar aanwezig.
Nieuw is dat haar basismateriaal bestaat uit textiel uit haar directe (zeer persoonlijke) omgeving.
Bij het uitruimen van het ouderlijk huis vond zij de vrolijk gestreepte tent die ooit onderdak bood aan de zithoek van het ouderlijk huis. Weggooien was geen optie.
De tent scheurde ze in repen en is nu de basis van alle composities in oranje en groen.
De troost van een tent: weemoed wordt in de kiem gesmoord door lichtvoetig weefsel.
Ook de teruggevonden jas en zomerjurkje waren aanleiding tot nieuwe projecten.
De jas werd met huid en haar gefileerd tot zijn essentie: een plattegrond van verschoten panden.
En vervolgens een geweven landschap van flarden mouw en voering in meer kleuren en knopen dan gedacht.
Het zomerjurkje is nu gesublimeerd tot een exacte rechthoek van opvallend veel structuren en tinten wit.
Schering en inslag, nieuw en oud worden met elkaar verweven.
Het werk wordt zowel persoonlijker als universeler.
 

In the paintings, drawings, riso prints and mixed media works by Mirjam Hagoort, contrasts in form and colour, rhythm and proportions - often derived from urban architecture - always play an important role.

In her recent works, now on display in her solo exhibition in Goes, these visual elements are also unmistakably present.
What is new is that her basic material consists of textiles from her immediate (very personal) surroundings.
When clearing out her parental home, she found the cheerfully striped tent that once accommodated the seating area. Throwing it away was not an option.
She tore the tent into strips and it now forms the basis of all her compositions in orange and green.
The comfort of a tent: melancholy is nipped in the bud by light-footed fabric.
The recovered coat and summer dress also gave rise to new projects.
The coat was filleted with skin and hair to its essence: a map of faded buildings.
And then a woven landscape of shreds of sleeve and lining in more colours and buttons than imagined.
The summer dress has now been sublimated into an exact rectangle of strikingly many structures and shades of white.
Warp and weft, new and old are interwoven.
The work becomes both more personal and more universal.

Untitled 2021-23 (2021)
Tentdoek, draad op spieraam / Tent fabric, wire on stretcher, 36 x 36 cm
 

 

       
Untitled 2021-04 (2021)                                                                                         Untitled 2021-08
Weefsel, katoen, olieverf, gips, bindstrips                                                             Weefsel, katoen, olieverf, plaster
Fabric, cotton, oilpaint, plaster, tiewraps, 20 x 17 cm                                            Fabric, cotton, oilpaint, plaster, 19 x 17 cm

Untitled 2021–17
Weefsel, tentdoek / fabric, tarpaulin, 58 x 65 cm

Untitled 2021–20
Weefsel, tentdoek / fabric, tarpaulin, 58 x 65 cm

 

Untitled 2021-21
Tentdoek, olieverf / tarpaulin, oilpaint, 90 x 75 cm

 

DE JAS / THE COAT

Untitled 2022-02
Weefsel + riem, knopen, ritssluiting / Fabric +Weave, belt, buttons, zip , 205 x 90cm

 

       
 

Haar oude jas, teruggevonden bij het uitruimen van het ouderlijk huis, ontleed, elk deel genummerd, in repen gesneden en daarna vermaakt tot object. Schering en inslag, nieuw en oud met elkaar verweven.

Her old coat, found when clearing out her parents' house, dissected, each part numbered, cut into strips and then made into an object. Warp and weft, new and old intertwined.

 

ZOMERJURK / SUMMER DRESS

      
Untitled R 2021 14/15
 2 Riso prints -framed 38 x 52,5 cm

Untitled 2021-14 (2021) - [ Zomerjurk / Summerdress]
Weefsel, katoen / Fabric, cotton, 125 x 87 cm
 

 

Untitled 2021-15 (2021) - [ Zomerjurk / Summerdress]
Frottage, grafiet, kalkpapier / Frottage, graphite, chalk paper, 130 x 108 cm

 

   
 

             

Untitled 2021-15
Gips, hout, was / plaster, wood, wax, 21.5 x 17.5 cm



 
Untitled 2020-04
Riso print, was, riso print, wax, 12 x 28.8 cm          

 

             

Untitled 2020 rgb02
Weefsel, katoen / fabric, cotton, 24 x 21 cm

 

'De troost van een tent'
Er staat een tent van mistig kalkpapier en behangerslijm rond een mathematisch skelet van bamboestokken middenin het lokaal van Textiel Monumentaal. Misschien zet deze eerste opdracht op de Haagse Academie al meteen de toon. Daarna gaat haar werk in allerlei varianten steeds weer over kortstondig onderdak en sporen van leven.

Al fotograferend, tekenend, schilderend, lijmend, riso-printend, frotterend en wevend ontstaan er bouwsels van papier en textiel, verf en inkt, grafiet en glansgaren, was en glas. Resultaten van nieuwsgierig onderzoek naar een architectuur van verval en wederopbouw, huizig en stads, herbergzaam en onherbergzaam, donker en licht. Altijd weer thuiskomend in ritmes en verhoudingen van de menselijke maat. Abstract en figuratief tegelijk.

Zoals het beeld van dat archetypische woonblok, gefundeerd op een toevallige, maar zeer welkome naad in de stof. Beton brut in een landschap van textiel met print en rafel, gevat in een grid van rode ruiten van een versleten doek. Een zachtgele laag bijenwas houdt alles bij elkaar – zolang als ‘t duurt.

Sinds het weefgetouw in haar atelier staat komen er nieuwe metamorfosen aan het licht. Bewegingen van chaos naar orde en vice versa. Stof wordt draad en draad weer stof.

Zoals die jas om in te wonen, althans toen. Maar nu met huid en haar gefileerd tot zijn essentie: een plattegrond van verschoten panden. Een geweven landschap van flarden mouw en voering in meer kleuren en knopen dan gedacht.
De tand des tijds geeft zij vorm in een nieuw kloppend ritme.
Haar eens opwaaiende zomerjurk in de zonnige achtertuin is nu gesublimeerd tot een exacte rechthoek van opvallend veel structuren en tinten wit.
Zo wordt het werk steeds persoonlijker en daarmee -o paradox- steeds universeler.

De vrolijk gestreepte tent die ooit onderdak bood aan de zithoek van het ouderlijk huis scheurde ze in repen en vormt nu de basis van alle composities in oranje en groen. De troost van een tent: weemoed wordt in de kiem gesmoord door lichtvoetig weefsel.
Verleden en heden hangen keer op keer aan hetzelfde oersterke zijden draadje.
 

'The comfort of a tent'
There is a tent of foggy chalk paper and wallpaper glue around a mathematical skeleton of bamboo sticks in the middle of the Textiel Monumentaal classroom. Perhaps this first commission at The Hague Academy immediately sets the tone. After that, her work, in all its variations, is always about ephemeral shelter and traces of life.

While photographing, drawing, painting, gluing, riso-printing, frottering and weaving, she creates constructions of paper and textile, paint and ink, graphite and glitter, wax and glass. The results of curious research into an architecture of decay and reconstruction, domestic and urban, hospitable and inhospitable, dark and light. Always coming home again in rhythms and proportions of the human scale. Abstract and figurative at the same time.

Like the image of that archetypal residential block, founded on an accidental but very welcome seam in the fabric. Concrete brut in a landscape of textile with print and fray, caught in a grid of red squares of a worn-out cloth. A soft yellow layer of beeswax holds everything together - for as long as it lasts.

Since the loom has been in her studio, new metamorphoses have come to light. Movements from chaos to order and vice versa. Fabric becomes thread and thread becomes fabric again.

Like that coat to live in, at least at the time. But now, filleted to its essence with skin and hair: a map of faded buildings. A woven landscape of shreds of sleeve and lining in more colours and buttons than imagined.
She gives shape to the ravages of time in a new beating rhythm.
Her once billowing summer dress in the sunny back garden has now been sublimated into an exact rectangle of strikingly many structures and shades of white.
In this way, the work becomes more and more personal and -o paradox- more and more universal.

She tore the cheerfully striped tent that once accommodated the seating area in her parents' house into strips and now forms the basis of all her compositions in orange and green. The comfort of a tent: melancholy is nipped in the bud by light-footed fabric.
Past and present hang on the same incredibly strong thread.